Liturgia słowa: Dz 15, 22-31; Ps 57 (56), 8-9. 10-12 (R.: por. 10a); J 15, 15b; J 15, 12-17.
„Suną lata, szybki nasz wiek, gonimy za własnym ogonem. Niczego nie ratują rozkazy komputerów, zamykamy wiek hasłom” – śpiewał Stanisław Sojka w piosence, która powstała pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Od tego czasu minęły blisko dwie dekady, a jej tekst nadal jest aktualny.
Zamiast chrztu świętego wprowadźmy ceremonię „październikowania” dzieci, podczas której rodzice będą uroczyście przyrzekać, że wychowają potomka w duchu ateizmu, a ich dziecko otrzyma w prezencie od państwa portret „dzieciątka Lenin”, na koniec wspólnie zostanie odśpiewana „Międzynarodówka”.
Wiosna to idealny czas, by wprowadzić do kuchni sezonowy powiew świeżości.
To właśnie teraz wszystkim potrzebna jest szczególna więź z naturą, by czerpać z niej dużą dawkę nowej, pozytywnej energii.
Ogień w zasadzie utrzymał nas przy życiu, prawda? Jest nieoceniony. To on sprawił, że na świecie pojawiło się gotowanie. Ogień sprawił też, że człowiek zajął się przetwarzaniem jedzenia i kreowaniem dań. To on załatwił nam kuchnię. Jest nieoceniony. I tak, czasami bywa zabójczy. Ale wiem, że bez niego nasza kuchnia właściwie by nie istniała.
