Ożywcza monotonia litanii – ks. Andrzej Megger

Litania (gr. lite, łac. litanea – prośba, błaganie) jest modlitwą błagalną składającą się z szeregu wezwań skierowanych do Boga Ojca, Jezusa Chrystusa, Ducha Świętego, Matki Bożej lub świętych. To jedna z najstarszych form modlitwy, ponieważ człowiek zawsze czuł nad sobą Kogoś większego i potężniejszego i dlatego zwracał się ku Niemu, błagając o wstawiennictwo i opiekę albo o konkretną łaskę i pomoc.

W Ewangelii niejednokrotnie jesteśmy świadkami błagań zanoszonych do Jezusa (np. przez niewidomych – Mt 9,27; kobietę kananejską – Mt 15,22 czy trędowatych – Łk 17,13), które zostały wysłuchane ze względu na wiarę i wytrwałość.

Początków litanii należy szukać w starożytności chrześcijańskiej (IV–V w.), gdzie podczas liturgii mszalnej (w modlitwie powszechnej lub podczas procesji) zanoszono do Boga błagalne modlitwy przeplatane aklamacjami Kyrie eleison (Panie, zmiłuj się), ora pro nobis (módl się za nami) czy Te rogamus – audi nos (Ciebie prosimy – wysłuchaj nas). (…)

ks. Andrzej Megger

Więcej przeczytasz w 13. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [25 czerwca i 2 lipca 2023 R. XXXIV Nr 13 (876)], str. 9

Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.

Udostępnij ten artykuł:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *