Au pair – program wymiany edukacyjno-kulturowej dla młodych ludzi – to ekscytująca przygoda pozwalająca poznać interesującą kulturę obcych krajów, nauczyć się języka oraz nawiązać trwałe przyjaźnie z ludźmi z całego świata.
W dzisiejszych czasach, gdy z pełną swobodą możemy przekraczać granice poszczególnych państw, a szukając pracy nie ograniczamy się jedynie do Polski, kładzie się ogromny nacisk na naukę języków. Sposobów na poznanie obcej mowy jest wiele, jednak każdy pedagog przyzna, że aby dobrze opanować nową umiejętność, trzeba przede wszystkim ćwiczyć. Młody człowiek, kończąc szkołę, nie zawsze ma gotowy plan dalszego działania. Dotychczas naturalnie kroczył przez narzucone mu ścieżki edukacji, próbując poznać i rozwijać swoje zainteresowania. Gdy staje sam w obliczu możliwości dokonania własnego wyboru, niekiedy odkrywa, że dysponuje małą ilością opcji. Dla młodych ludzi chcących odkryć siebie, ambitnych, pozytywnych i energicznych od kilku lat otwarta jest ekscytująca droga rozwoju, czyli program au pair.
Nieznane możliwości
Większość z nas marzy o zgłębieniu tajemnic jakiegoś kraju, niekiedy bardzo odległego – jak USA – albo bliższego naszego podwórka, jak chociażby Niemcy. Program au pair pozwala spełnić te pragnienia. Terminem au pair określa się pobyt młodych osób za granicą, mający na celu naukę języka, poznawanie codziennego życia i kultury danego kraju. Jest to do zrealizowania, dzięki możliwości przebywania w rodzinie zagranicznej w roli opiekuna do dziecka. Rodzina zapewnia zakwaterowanie i wyżywienie w zamian za drobne prace domowe oraz opiekę nad dziećmi, wypłaca także kieszonkowe. Wybór, do jakiego kraju pojechać, należy do uczestnika – Europa czy inny kontynent? Decydujący jest także język oraz poziom jego opanowania.
– Trudność na pewno stanowi bariera językowa, jeżeli ktoś nie zna niemieckiego, nie radziłabym mu jechać akurat do Niemiec. Ta praca wymaga bowiem dużej cierpliwości i to jest na pewno ta cecha, którą podczas wyjazdu wypracowałam najbardziej – podsumowuje swój wyjazd Martyna Plucińska, au pair z Dusseldorfu.
Umiejętności nie stanowią tak wielkiego problemu, gdy chęci są duże, gdyż rodzina może być na przykład polskiego pochodzenia. Poza tym z biegiem czasu, nieustannie posługując się danym językiem, przebywając w tym samym otoczeniu, oswajamy się i pozbywamy blokady, zaczynając swobodnie posługiwać się obcym językiem, zaczynamy w nim nawet myśleć! Często same dzieci, nad którymi sprawujemy opiekę, umożliwiają szybszą naukę podczas zabawy, na przykład w nauczyciela.
Au pair od podwórka
Au pair można zostać na dwa sposoby: istnieje możliwość by za pomocą specjalnych stron internetowych, samemu poszukać odpowiedniej rodziny lub zdać się na doświadczenie odpowiednich organizacji, które zrobią to za nas. Druga opcja jest stanowczo bezpieczniejsza, firma bowiem załatwia wszelkie formalności z rodziną i odpowiednio wcześniej ją sprawdza, dodatkowo całodobowo funkcjonuje telefon alarmowy, pod którym bez względu na okoliczności zostaje udzielona pomoc. Każde biuro ma jednak swoje wymagania względem uczestniczącej rodziny, jak i au pair, często spotykanym wymogiem jest obowiązkowy kurs językowy w specjalnej szkole dla obcokrajowców. Jednak dzięki ochronie, jaką daje nam biuro, mamy pewność, że ludzie, u których mieszkamy, będą nas należycie traktować, dadzą możliwość zwiedzania, poznawania miasta, a także nowych ludzi. Dużym plusem zawierzenia swojej przygody doświadczonym ludziom jest możliwość otrzymania listy innych au pair, mieszkających w naszej okolicy. Firmy organizują również wycieczki weekendowe, z których można bez problemu skorzystać.
Dwie strony programu
Program stanowi nie tylko możliwość poznania kultury państwa, jakie początkowo wybieramy, ale otwiera furtkę na cały świat, ponieważ młodzież z innych krajów również odbywa tam swoją przygodę. Organizowane są spotkania dla au pair, podczas których młodzi ludzie gotują swoje narodowe potrawy, opowiadają o swoich domach albo planują wspólne poznawanie kraju.
– Zostałam członkiem takiego „tandemu”, czyli grupy młodzieży z różnych krajów. Często się spotykaliśmy w klubach lub chodziliśmy na spacery. Wspólnie smakowaliśmy regionalnych specjałów. Podczas spotkań opowiadaliśmy różne historie, wymyślaliśmy zabawy w języku niemieckim, często nawiązywały się bliższe przyjaźnie – opowiada Kasia Rusinowicz, au pair z Wiesbaden.
Niektóre rodziny przez wiele lat biorą udział w programie, dając swoim dzieciom niesamowitą szansę rozwoju, ucząc ich tolerancji i otwartości. W wielu sytuacjach także „młodsze rodzeństwo” wyraża chęć nauki ojczystego języka swojej opiekunki. Rodziny często wychodzą z własną inicjatywą zapewnienia swojemu gościowi nowych atrakcji, zabierając go na rodzin na wakacje. Dla zainteresowanych stwarza się również niepowtarzalną możliwość rozwinięcia swoich umiejętności kulinarnych. Bardzo istotne jest to, że rodziny, u których pojawia się au pair, są wykształcone, kulturalne i zamożne. Wspólnie spędzony rok sprawia, że rodzi się niezwykła więź, która pozwala na kontynuowanie znajomości, a często nawet trwałej przyjaźni.
Nie można jednak zapomnieć o ryzyku, jakie niesie ze sobą program. Dla osób, które rodzinę znalazły we własnym zakresie, nieprzyjemne sytuacje, skutkujące szybkim powrotem do domu, mogą zostawić gorzki posmak i rozczarowanie. Korzystając z opieki biura, w wypadku problemów istnieje możliwość zmiany rodziny, często bez konieczności opuszczania kraju.
Program stwarza niesamowite możliwości, ale to, w jaki sposób uczestnik je wykorzysta, zależy jedynie od niego samego i wyobraźni. Będąc au pair mamy możliwość nauki języka, poznania innej kultury, a przede wszystkim dogłębnego rozpoznania swoich dalszych planów. Jeśli nam się spodoba, program można przedłużyć, istnieje też szansa rozpoczęcia dalszej edukacji w danym kraju. Bardzo ważne jest, aby podczas wyjazdu być otwartym na niebrane dotąd pod uwagę możliwości. Oderwani od swojego dotychczasowego życia, dostosowując się do codzienności, początkowo obcych ludzi, możemy odkryć w sobie cechy, zainteresowania oraz umiejętności, które na zawsze zmienią nasz punkt widzenia. Więcej informacji na temat programu można znaleźć na stronach internetowych organizujących wyjazdy, ponadto oferują one zapoznanie się z relacjami uczestników. Powstaje także wiele forów, gdzie au pair dzielą się swoimi spostrzeżeniami, organizują spotkania lub radzą sobie nawzajem. Funkcjonują także grupy na Facebooku, które promują program au pair, udostępniając filmy dokumentujące doświadczenia opiekunek.
Karolina Guzowska
„Pielgrzym” 2016, nr 10 (690), s. 22-24
