III i IV NIEDZIELA ADWENTU
III NIEDZIELA ADWENTU
„Przyjście Pana jest bliskie”
„Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą”
Prorok Malachiasz przywołał słowa Pana, który zapowiedział, że przybycie Mesjasza poprzedzi pojawienie się Bożego posłańca (por. Ml 3,1 oraz cytat w podtytule Mt 11,10). Poprzednikiem Chrystusa okazał się Jan Chrzciciel. Możemy się trochę dziwić, że ten, który dobrze znał Jezusa, wyraził wątpliwość, pytając Go: „Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?” (Mt 11,3). W odpowiedzi usłyszał, że ma przyjrzeć się znakom towarzyszącym działalności Pana: niewidomi odzyskują wzrok, głusi słyszą, chromi chodzą itd. Czyż w ten sposób nie wypełniło się Izajaszowe proroctwo: „Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń…” (Iz 35,5–6). Lista dobrodziejstw, jakie Bóg przygotował dla swoich wiernych, jest dłuższa. Podaje nam ją psalmista (por. Ps 146,7–9). Wszystkie one stały się faktem w chwili pojawienia się Jezusa z Nazaretu. To na Niego – jako na Mesjasza – czekali Izraelici z utęsknieniem. Również my, o czym przypomina nam kolejny adwent, trwamy w oczekiwaniu naszego Pana, który przyjdzie po raz wtóry u kresu dziejów. Już teraz możemy korzystać z mesjańskich dóbr, ale ich pełnię otrzymamy, gdy On powróci (por. cytat w tytule; Jk 5,8). W naszym oczekiwaniu powinniśmy, jak poucza nas św. Jakub, zachować cierpliwość i wzajemnie się umacniać. Tej cierpliwości, jak dalej pisze apostoł, uczyć możemy się od proroków. Oni wszakże długo i wytrwale musieli czekać na wypełnienie się proroctw, jakie w imieniu Pana wypowiedzieli swoimi ustami.
IV NIEDZIELA ADWENTU
„Oto Panna pocznie i porodzi Syna”
„Aby się wypełniło słowo Pańskie”
Św. Paweł głosił Ewangelię, którą „Bóg przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach świętych” (Rz 1,2). Jedną z takich zapowiedzi znajdujemy w dzisiejszym pierwszym czytaniu (jej fragment umieszczony jest w tytule; Iz 7,14). Mowa w nim o znaku, jaki Wszechmocny da ludowi: zdarzyć się miało w przyszłości, że Panna porodzi Syna i nazwie Go imieniem Emmanuel. Św. Mateusz w przypadającej na dzisiejszą niedzielę Ewangelii przekonuje, że proroctwo to spełniło się, kiedy Maryja urodziła Jezusa. Warto zwrócić uwagę na to, że ewangelista nieco zmodyfikował Izajaszowe słowa, zamieniając czasownik „nazwie” (występujący w oryginale w liczbie pojedynczej) na „nazwą” (w wersji ewangelicznej w liczbie mnogiej). W ten sposób włączył aktywnie Józefa w wypełnienie się Bożych planów. Starał się bowiem udowodnić swoim rodakom pochodzenie Mesjasza z rodu Dawida (którego potomkiem był Józef) oraz wskazać na jego prawne ojcostwo względem Jezusa. Nadane Dziecku imię Emmanuel w języku hebrajskim oznacza „Bóg z nami”. Człowiek został zaproszony, aby być z Bogiem. Jednak ze względu na marną kondycję nieliczni zdołali wstąpić na Jego górę (por. Ps 24,3–4). A jeśli człowiek nie zdołał unieść się w swej sprawiedliwości ku Panu, Tenże postanowił zejść (mamy tu ruch odwrotny, zstępujący), by w uniżeniu urodzić się jako Człowiek. W teologii tę tajemnicę nazywamy „wcieleniem” (czyli wejściem Boga „w ciało” ludzkie) i w sposób szczególny przywołujemy ją za każdym razem, obchodząc uroczystość Narodzenia Pańskiego.
Więcej przeczytasz w 25. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [11 i 18 grudnia 2022 R. XXXIII Nr 25 (862)]
Dwutygodnik „Pielgrzym” można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
UWAGA – NOWOŚĆ!
Czasopismo do nabycia także w wersji elektronicznej (PDF)!
