Osoba matki wiąże się z początkiem życia dziecka, a jego pierwsze kroki na drodze ku pełni człowieczeństwa stawiane są pod jej okiem i przy jej wsparciu. Matka pierwsza cieszy się z naszego życia, jest świadkiem naszych pierwszych cierpień i radości. Istoty macierzyństwa nie da się sprowadzić do samego poczęcia i urodzenia potomka. Matką jest się przy dziecku i dla dziecka.
Od Wcielenia do śmierci na krzyżu życie Jezusa z Nazaretu upływało przy Sercu Matki. Miłość tego Niepokalanego Serca nadawała rytm ludzkiemu rozwojowi Jezusa, a także całej Jego mesjańskiej działalności. Jezus, głosząc królestwo Boże i wzywając do nawrócenia, a potem także dźwigając krzyż i oddając swe życie dla naszego zbawienia, czynił to w duchu miłości Ojca, ale też i Matki.
Jako Człowiek miłości tej uczył się w Nazarecie od Maryi i św. Józefa. „Odwieczna Miłość Ojca wypowiedziana w dziejach ludzkości przez Syna (…) przybliża się do każdego z nas poprzez tę Matkę, nabiera znamion bliskich, jakby łatwiej dostępnych dla każdego człowieka” (św. Jan Paweł II). Stąd możemy Maryję nazwać Wychowawczynią Dobrego Pasterza, który „daje życie swoje za owce” (J 10, 11). (…)
