Stres powstaje, gdy człowiek, oceniając sytuację, dochodzi do wniosku, że nadchodzące lub już zaistniałe wydarzenie jest dla niego osobiście bardzo istotne bądź stanowi zagrożenie lub wyzwanie. Rodzi się, gdy próby odparcia zagrożenia lub stawienia czoła wymaganiom nie dają pożądanych skutków, gdy wynika z nich sytuacja, którą odczuwamy jako porażkę, niepowodzenie lub krzywdę.
Stres jest nieodłącznym towarzyszem naszego życia. Już jako małe dzieci jesteśmy poddawani jego działaniu, chociażby kiedy musimy odpowiadać na lekcji na pytania nauczyciela, pisać klasówki, wykazywać się posiadaną wiedzą, pisząc test kompetencyjny po III klasie gimnazjum, zdawać maturę, egzaminy na studia itd. Jako dorośli żyjemy intensywniej, zmagamy się z obowiązkami zawodowymi i domowymi, odczuwamy presję ciągłego braku czasu. Często stajemy przed koniecznością podejmowania różnych decyzji, a co za tym idzie zmagania się z niepewnością. Borykamy się z wysiłkiem fizycznym i umysłowym. Jesteśmy poddawani obserwacji i ocenie przez innych ludzi, nic więc dziwnego, że w życiu towarzyszy nam ciągłe napięcie. I tak się też dzieje, kiedy nasze dzieci idą do szkoły.
Pierwsze dni szkoły to olbrzymie przeżycie zarówno dla dziecka, jak i jego rodziców. Nasze pociechy z niecierpliwością oczekują rozpoczęcia roku szkolnego. Jednocześnie jest to dla nich duży stres. (…)
