To, jaki mamy kolor oczu, jest wynikiem przystosowania naszych praprzodków do środowiska. W tych rejonach kuli ziemskiej, gdzie jest dużo słońca, ludzie mają ciemny kolor oczu. Natomiast tam, gdzie słońca jest mało – jasny. Okazuje się, że gdy przeprowadzamy się w zupełnie inne miejsce na ziemi niż to, w którym żyli nasi przodkowie, to narażamy się na choroby, które im były nieznane. Badania wskazują, że błękitno lub szaroocy Europejczycy po przeprowadzce do Ameryki Południowej częściej zapadają na nowotwory skóry np. czerniaka. Częściej chorują też na bielactwo nabyte, co związane jest z rozpadem komórek barwnikowych. Natomiast osoby o ciemnych tęczówkach, tzw. brązowych oczach, które przeprowadziły się do Skandynawii, częściej chorują na depresję, gruźlicę i wszelkie choroby wynikające z zaburzeń immunologicznych. 90 proc. ludzi na świecie ma kolor oczu brązowy, 7 proc. zielony, a 2 proc. szary. Najrzadszym kolorem oczu jest niebieski, posiada go jedynie 1 proc. ludzi na świecie.
Justyna Zamojska
„Pielgrzym” 2017, nr 2 (708), s. 36
