Powołanie jest tajemnicą miłości między Bogiem a człowiekiem, który odpowiada na Boże wezwanie w sposób całkowicie wolny. Powołanie do kapłaństwa jest tajemnicą zrodzoną z łaski Bożej, która dotyka duszy człowieka. Duch Święty prowadzi go do konkretnych zadań w Kościele. Odnajdując swoje miejsce w Kościele, człowiek odkrywa, że otrzymał zaproszenie do życia w pełni.
Św. Jan Paweł II w książce pt. „Dar i tajemnica” pisał: „Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. Każdy z nas, kapłanów, doświadcza tego bardzo wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy”. Powołanie, które Bóg kieruje do człowieka, jest czymś wielkim. To Jezus zaprasza do bycia blisko Niego, do współpracy z nim w kapłaństwie. Jak czytamy w Ewangelii św. Marka: „Potem wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego” (Mk 3,13). W tym powołaniu nie ma presji – Jezus, powołując z miłością, daje człowiekowi pełną wolność.
Proces powoływania uczniów trwa. Słowa Jezusa wypowiedziane do uczniów nad Jeziorem Genezaret „Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi” (Mk 1,17), są cały czas aktualne. Przyjęcie zaproszenia od Jezusa do kapłaństwa to decyzja zostawienia wszystkich dotychczasowych spraw i rozpoczęcia nowego etapu życia. (…)
ks. Arkadiusz Pałys
Więcej przeczytasz w 11. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [26 maja i 2 czerwca 2024 R. XXXV Nr 11 (900)], str. 18-19.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
