Od pierwszych dni grudnia słyszałem głos Betlejem. Księża, zakonnice i zakonnicy, ludzie świeccy, katolicy i wyznawcy islamu mówili to samo: Betlejem cierpi głód i biedę, w Betlejem słychać wojnę, Betlejem boi się bomb i czołgów. Boża chwała i pokój dla ludzi to nie są dwie piękne, ale niezależne od siebie rzeczywistości. Pokój dla ludzi wypływa z Bożej chwały jak woda ze skały – i to jest podstawowa prawda cudownych świąt Bożego Narodzenia. Pokoju dla ludzi brak, bo nie oddaje się chwały Bogu.
Przeżyłem niejedną pasterkę, pamiętam wiele wigilii domowych, wiele spotkań opłatkowych w różnych środowiskach czy redakcjach. Kolędy były zawsze i zawsze były one dla mnie radością, darem, świętem w świętach. Myślę, że słowa o tym, że „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli” nie tylko wrosły mi w pamięć, ale czuję je jako część mojej tożsamości, charakteru i sumienia. Nie sądziłem, że nadejdzie czas, kiedy zobaczę ich głębię przymuszony wojnami, wstrząśnięty ogromem okrucieństwa i cierpienia. Ten rok, który minął, zapamiętam. (…)
Piotr Wojciechowski
Więcej przeczytasz w 1. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [7 i 14 stycznia 2024 R. XXXV Nr 1 (890)], str. 4.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
