IV i V NIEDZIELA WIELKANOCY
IV NIEDZIELA WIELKANOCY
„Pan jest moim pasterzem”
„Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie”
Czwarta Niedziela Wielkanocy to Niedziela Dobrego Pasterza. Liturgia Słowa przywołuje postać Boga, który jawi się jako troskliwy Pasterz (por. cytat w tytule; Ps 23,1). Psalmista wymienia liczne dobrodziejstwa, na jakie może liczyć każdy, kto oddaje się pod Jego opiekę. Również Syn Boży ukazany jest jako Dobry Pasterz. Wchodzi On przez bramę (w przeciwieństwie do złodziei i rozbójników, którzy wdzierają się do owczarni inną drogą), znajduje posłuch u owiec, woła je po imieniu, a kiedy trzeba, gotów jest za nie ponieść śmierć, aby dzięki temu one otrzymały pełnię życia (por. cytat w podtytule; J 10,10). Prawdę tę streszcza św. Piotr, pisząc: „On [czyli Jezus] sam w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo (…), krwią Jego ran zostaliście uzdrowieni” (1 P 2,24). Apostoł porównuje ludzi do błądzących owiec i wzywa ich do nawrócenia się „do Pasterza i Stróża dusz” (1 P 2,25) – jak określa Chrystusa. Tę samą myśl Piotr wypowiedział już w Dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy zachęcał: „Nawróćcie się i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych” (Dz 2,38). Podkreślał, że jedynie w Nim grzesznik odnajdzie ratunek. Tylko Dobry Pasterz jest w stanie pochylić się nad zagubioną owcą i przyprowadzić ją do stada. Ale ta najpierw musi chcieć powrócić. Jeśli tego nie uczyni, będzie zgubiona. Warto patrzeć na naszego Pana jako na troskliwego Pasterza, w którym owce – a więc my wszyscy – możemy znaleźć niezawodnego Opiekuna na szlakach zwodniczej współczesności.
V NIEDZIELA WIELKANOCY
„Wam, którzy wierzycie, cześć!”
„Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł”
Dzisiejsze czytania pokazują, jak ważna jest wiara w Jezusa Chrystusa. Został On porównany do kamienia, który zbierający materiał budowniczowie odrzucili, uznając za niezdatny do wznoszenia budowli. Tymczasem to ten właśnie kamień stał się kamieniem węgielnym, czyli takim, na którym wznosi się cała konstrukcja. Ci, którzy uwierzyli w ten „kamień”, nie zawiodą się. Im to św. Piotr oddaje wyrazy szacunku (por. cytat w tytule; 1 P 2,7). Sam Pan wynagrodzi tych, którzy w Niego uwierzyli, uzdalniając ich do dokonywania wielkich dzieł (por. cytat w podtytule; J 14,12). Jednym z tych dzieł było spektakularne rozszerzanie się nauki Pana i wzrastająca lawinowo liczba Jego wyznawców. Św. Łukasz stwierdza, że „nawet wielu kapłanów przyjmowało wiarę” (Dz 6,7). A przyjąwszy ją, sami tę wiarę nieśli do innych. Przekonali się szybko, że każde dzieło Boga jest „godne zaufania” (Ps 33,4). W świetle dzisiejszej Liturgii Słowa warto się zastanowić nad swoją wiarą i w sumieniu odpowiedzieć na kilka pytań. Czy wierzę w Jezusa i czy wierzę (ufam) Jezusowi? Jeśli tak, to czy dokonuję wielkich dzieł mocą tej wiary? Jeśli nie, to może zbyt słaba jest ta moja wiara? Czy dzięki mojej wierze inni zachwycili się Bogiem? Moją wiarą powinienem przyczyniać się wraz z innymi do budowania duchowej świątyni i zwiększania chwały Pana w świecie. Czy św. Piotr pochwaliłby mnie za moją wiarę? Refleksja nad stanem wiary niech będzie zadaniem, do jakiego zachęcają nas czytania z piątej Niedzieli Wielkanocy.
Więcej przeczytasz w 9. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [30 kwietnia i 7 maja 2023 R. XXXIV Nr 9 (872)]
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
