Dla rzymian ukrzyżowanie Jezusa to jeszcze jedna egzekucja z wielu, jakie wykonywali w całym imperium, może tylko o tyle inna, że wzbudzała ogromne emocje wśród ludzi. Przeprowadzili ją zgodnie z procedurami, jakie standardowo stosowano przy wymierzaniu tego typu kary. Warto przyjrzeć się, jakie to były procedury i jak w ich kontekście przebiegała egzekucja Zbawiciela.
Karę ukrzyżowania stosowano zazwyczaj wobec największych przestępców, gdyż należała ona do najbardziej okrutnych i poniżających. Na masową skalę wykonywali ją starożytni Rzymianie (w powstaniu Spartakusa w 71 roku przed Chr. uśmiercono w ten sposób sześć tysięcy niewolników), chociaż znano ją już dużo wcześniej (w Persji, Fenicji i Kartaginie). Również nieobca była Żydom (zastosował ją król Aleksander Janneusz wobec ośmiuset zbuntowanych przeciw niemu rodaków w I wieku przed Chr.). Żydowscy przeciwnicy Jezusa chętnie sami skazaliby Go na śmierć (i to najpewniej w formie ukamienowania), lecz nie mieli prawa tego uczynić. Wyrok mógł wydać jedynie uprawniony sędzia, czyli Piłat, namiestnik Imperium Rzymskiego, będący prefektem Judei.
ks. Wojciech Kardyś
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze dwutygodnika „Pielgrzym” (07/2020).
