Nadia Hamid Powraca z kolejną, trzecią już książką przybliżającą realia życia w muzułmańskim świecie.
Tym razem nie opisuje własnych przeżyć, jak w poprzednich publikacjach, ale idzie o krok dalej, zwracając uwagę na dramaty dotykające dzieci z polsko-arabskich rodzin. O kulisach powstania książki„Dzieci szariatu” autorka opowiada w rozmowie z Anną Gniewkowską-Gracz.
– Marysia, Joanna, Karim i Fuad, przez polską mamę nazywany Piotrusiem – losy bohaterów Pani książki chwytają za serce. Są potwierdzeniem, że w związkach Europejek i Arabów najbardziej cierpią dzieci. Na czym polega ich dramat?
– Życie dzieci z takich związków już od najmłodszych lat jest trudne – zarówno w społeczności ojca, jak i matki. Nigdzie nie potrafią zapuścić korzeni i tak naprawdę nigdzie nie są u siebie. Zamiast beztroskiego dzieciństwa zmagają się z poczuciem wyobcowania, doświadczają nietolerancji. Są oczywiście również takie dzieci, które świetnie się w tym odnajdują, bo mają silne charaktery. Jednak te bardziej wrażliwe będą nieustannie piętnowane z powodu swojej odmienności. Te dzieci tak naprawdę nie wiedzą, kim są. Czasem już do końca życia tkwią w rozdarciu pomiędzy dwiema religiami i dwiema jakże odmiennymi kulturami. Od najmłodszych lat są świadkami walki rodziców o to, do jakiej szkoły mają chodzić, w jakim języku mówić, w jakiego Boga wierzyć. (…)
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze Pielgrzyma…
