Można powiedzieć, że Kościół „ma, z czego dawać” albo raczej ma czym się dzielić z tymi, którzy szczerze pragną naprawić swoje życie. W tym sensie mówimy o możliwości korzystania z łask odpustu (częściowego lub zupełnego).
Słowo „odpust” kojarzy się nam przede wszystkim (i najczęściej) z – zabarwionymi często lokalnym folklorem – uroczystościami kościelnymi, związanymi ze świętem patrona parafii lub sanktuarium. Nie jest to jednak znaczenie podstawowe. Jest to natomiast najczęstsza okazja, by prawdziwy „odpust” uzyskać.
W sensie teologicznym „odpust” oznacza odpuszczenie przez Kościół kar doczesnych, jakie konkretny człowiek winien ponieść za swoje grzechy. W powszechnym odczuciu ludzkiej społeczności dobro zasługuje na nagrodę, a zło (gdy nie zostanie wystarczająco naprawione) zasługuje na karę. (…)
