Liturgia słowa z wtorku: Jr 30, 1-2. 12-15. 18-22; Ps 102 (101), 16-17. 18-19. 20-21. 29 i 22-23 (R.: por. 17); Por. J 1, 49b; Ewangelia II: Mt 15, 1-2. 10-14.
(Mt 15, 1-2. 10-14 – z Biblii Tysiąclecia)
Spór o tradycję
15
1 Wtedy przyszli do Jezusa faryzeusze i uczeni w Piśmie z Jerozolimy z zapytaniem: 2 «Dlaczego Twoi uczniowie postępują wbrew tradycji starszych? Bo nie myją sobie rąk przed jedzeniem».
Prawdziwa nieczystość
10 Potem przywołał do siebie tłum i rzekł do niego: «Słuchajcie i chciejcie zrozumieć. 11 Nie to, co wchodzi do ust, czyni człowieka nieczystym, ale co z ust wychodzi, to go czyni nieczystym». 12 wtedy przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Wiesz, że faryzeusze zgorszyli się, gdy usłyszeli to powiedzenie?» 13 On zaś odrzekł: «Każda roślina, której nie sadził mój Ojciec niebieski, będzie wyrwana. 14 Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych. Lecz jeśli ślepy ślepego prowadzi, obaj w dół wpadną».
Rozważanie:
W dzisiejszej Ewangelii Jezus i uczniowie, za których jest odpowiedzialny jako Nauczyciel, są oskarżeni o niespełnienie zewnętrznych praktyk religijnych, które dla ówczesnej władzy religijnej były kwestią wielkiej wagi. Jezus broni uczniów, a zarazem ostrzega ludzi przed błędnym rozumieniem religii. To, co jest ważne dla człowieka, to nie niewolnicze trzymanie się zewnętrznych praktyk, ale szlachetność serca ludzkiego. Jezus gani i równocześnie odrzuca taką władzę i taki autorytet religijny, który nie przekazuje wiarygodnie nauki Bożej ludziom. Ci, którzy swym zachowaniem i swoją działalnością pokazują, że nie znają drogi, która prowadzi do Boga, nie mogą też ukazywać innym, jak dojść do Niego.
Uczeń Jezusa jest (a przynajmniej powinien być!) wolny od formalizmu w zachowywaniu przepisanych praktyk. Ale jednocześnie jest zobowiązany do otwarcia się przed Bogiem i życia na co dzień prawdą Bożą. Z dzisiejszej Ewangelii płynie więc głębokie pouczenie. A my – w jaki sposób żyjemy wiarą na co dzień? Spełnianie tylko praktyk religijnych nie wystarczy! Trzeba mieć serce otwarte wobec Boga i bliźnich.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012