Św. Marka Ewangelisty, święto (25.04.2024, Czwartek)

Liturgia słowa ze święta 25 kwietnia: 1 P 5, 5b-14; Ps 89 (88), 2-3. 6-7. 16-17 (R.: por. 2a); 1 Kor 1, 23a. 24b; Mk 16, 15-20.

REKLAMA

(Mk 16, 15-20 – z Biblii Tysiąclecia)

Ostatni rozkaz

15 I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! 16 Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. 17 Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; 18 węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie».

Wniebowstąpienie

19 Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. 20 Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Rozważanie:

Po opowiadaniu o rozmnożeniu chleba (zob. J 6,1-15), św. Jan mówi o cudownym chodzeniu Jezusa po wodach jeziora. Opowiadanie to jest identyczne z relacją św. Marka (zob. Mk 6,34-51) i św. Mateusza (zob. Mt 14,13-33). We wszystkich tych opowiadaniach Jezus uspokaja uczniów tymi samymi słowami: „To ja jestem, nie bójcie się”.
Jezus zostaje ukazany jako Ten, który daje Bożą moc i zbawcze życie tym, którzy są z Nim. Uczniowie są w ciemności, ponieważ Jezus nie jest obecny, On jednak przychodzi, tak jak Jahwe przychodzi do swego narodu, manifestując swoją siłę i pocieszając naród zapewnieniem swej obecności. Teraz Jezus zapewnia uczniów o swej obecności. Jezus jest obecnością Boga. Uczniowie nie powinni się więc obawiać. Są wezwani do wiary. Podobne wezwanie Bóg stawia przed każdym z nas.

Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012

Udostępnij ten artykuł:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *