Jakie znaczenie miały żniwa w nauczaniu Jezusa?
Klimat Palestyny sprawia, że żniwa przypadają wcześniej niż u nas: żniwa jęczmienia w kwietniu, a pszenicy w maju. Symbolicznym początkiem tych pierwszych było święto Paschy, a drugich – Święto Tygodni, Szawuot (zwane Świętem Zbiorów, Zielonymi Świątkami lub Dniem Pięćdziesiątnicy). Finał pracy wiązał się z radością i zabawą. Obraz pracy rolnika i żniwobrania pojawia się często w nauczaniu Jezusa. Przestrzegając przed troską o rzeczy doczesne, Pan podał przykład ptaków, które „nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów” (Mt 6,26). Człowiek przeciwnie, musi wiele pracować, ale nie powinien przez zasobność spichlerzy popadać w przekonanie o swej samowystarczalności (por. Łk 12,16–20). W Biblii istnieje ścisły związek między tym, co się sieje, a tym, co się zbiera. Żniwa są owocem zasiewu. Taki wydźwięk przybiera Jezusowa przypowieść o siewcy, gdzie ziarno jest obrazem Słowa Bożego, a obfite kłosy owocem zaangażowania człowieka, który je pielęgnuje w sercu (por. Mt 13,3–8). Proces przebiegający od ziarna do żniw jest ilustracją wzrastania królestwa Bożego (por. Mk 4,26–29), a jego głosiciele stają się robotnikami, których posyła „Pan żniwa” (Łk 10,2). W symbolice biblijnej żniwa są często obrazem sądu Bożego. Sam Jezus ukazany jest jako Ten, który ma „wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym” (Mt 3,12). Wynagrodzenie ludzi dobrych i ukaranie złych przypominać będzie oddzielenie pszenicy od chwastu (por. Mt 13,24–30).
„Pielgrzym” [20 i 27 sierpnia 2023 R. XXXIV Nr 17 (880)], str. 7.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.