Wy, którzyście na dzisiejszą coroczną ucztę w tak wielkiéj liczbie się zgromadzili i z uczniami Chrystusowymi przy Baranka ofierze Paschę obchodzić pospieszyli, miejscież, proszę was, dla Boskich tajemnic czyste i pełnie miłości serca.
Intencya wasza nich żadnéj nie zna obłudy, ani zazdrości żądza niech serca waszego nie plami. Kto Baranka pragnie pożywać, niech téż w niewinność baranka będzie przybrany a członków owieczki bez zmazy niech z wilczą złośliwością nie przyjmuje do wnętrzności swoich. Na równą z zdrajcą takowy zasłużyłby karę, który ku temu dobru z złem się zbliżył sumieniem. Judasz bowiem nie z szczerością, ale z obłudą zasiadł u stołu; a skoro przyjął chleb Chrystusowy, wstąpił weń szatan.
Ś. Jan Złotousty.
[„Pielgrzym”, pismo religijne dla ludu, Numer 14., Rok I., I Kwietnia, s. 5
Redaktor odpowiedzialny X. Keller proboszcz w Pogutkach. – Czcionkami Stanisława Romana w Pelplinie. – Nakład komisowy księgarni J.N. Romana w Pelplinie.]