Jakie informacje podają nam na ten temat ewangeliści?
Św. Mateusz wspomina jedynie, że Jezus polecił uczniom, aby udali się na górę i przytoczył ostatnie Jego słowa („Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”; Mt 28,18–20). Ewangelista nie pisze wprost o wstąpieniu Jezusa do nieba, toteż z jego relacji nie dowiadujemy się zbyt wiele na interesujący nas temat. Inaczej pisze Marek, który przywołuje inne niż Mateusz słowa Pana (zapowiada m.in. cudowne znaki, jakie będą towarzyszyć wierzącym w Niego): „Po rozmowie z nimi [tj. z uczniami] Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga”; Mk 16,19). Św. Łukasz z kolei w Ewangelii relacjonuje, że Jezus wyprowadził apostołów ku Betanii, choć nie wspomina, że była to góra. Następnie dodaje: „A kiedy ich [tj. uczniów] błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba” (Łk 24,51). Oni oddali Mu pokłon, po czym wrócili do Jerozolimy, wielbili i błogosławili Boga. Szczegóły dotyczące wniebowstąpienia Chrystusa Łukasz podaje w drugiej części swego dzieła, w Dziejach Apostolskich (por. Dz 1,1–12) Przywołuje ostatnie słowa Mesjasza oraz wspomina o dwóch mężach w lśniących szatach, którzy pojawili się, gdy Pan wstępował do nieba, i zapewnili Jego uczniów, że On jeszcze do nich powróci. Św. Jan natomiast nie wspomina o tym wydarzeniu w ogóle.
„Pielgrzym” 2017, nr 11 (717), s. 7