DROGA KRZYŻOWA PO KOCIEWSKU [Przysiersk, 15.04.2023 r.]
Stacja psiérsza – Jezus skazany na śmniérć
My sómy jak Piłat, bo małe i słabe!
Strachamy sia cachy ludzisków, co gupsie!
We wodzie taplajó swoje rence blade
A grzechowi srodze bolechujó ,,Rób sia!”
Stacja druga – Jezus wzión krzyż na rence
Jak stare drzewo, co pod wichram sténka
Tak sia Pan Jezusek zegiół przeokropnie.
Cióngnie na góra jedna ledwo chuda renka,
Lecz to Pan je siła, to Pan swégo dopnie.
| Të jes ale i jô jem drogą czedes głôdką terô dzurawą, rëklënowatą przeszło przeze mie tëli lëdzy niejedne stopë dotikałë mie letkò jinszé deptałë cwiardo Të wcyg przeze mie przechòdzysz jem drogą Twòji nôdzeji jem Twòją drogą jem Twòją drogą trudną znaczoną jagòdama cemny krwi z wërëtą w kùrzu pòszarpóną brózdą czej ùpôdôsz przeze mie tej jesmë nôblëżi czëjã jak bije ùmãczoné serce nigle sã zdążisz zerwac żebë jic dali jem Twòją drogą krziżëwą jem Twòjim skrziżowanim dróg [droga] | Ty jesteś ale i ja jestem drogą kiedyś gładką teraz wyboistą przeszło przeze mnie tylu ludzi niektóre stopy dotykały mnie lekko inne deptały twardo Ty ciągle przeze mnie przechodzisz jestem drogą Twojej nadziei jestem Twoją drogą jestem Twoją drogą trudną znaczoną jagodami ciemnej krwi z wyrytą w kurzu poszarpaną bruzdą kiedy upadasz przeze mnie wtedy jesteśmy najbliżej czuję jak bije umęczone serce zanim się zdążysz zerwać żeby iść dalej we mnie jestem Twoją droga krzyżową jestem Twoim skrzyżowaniem dróg [droga] |
Stacja trzecia – Jezus padnéł psiérszy raz
To nié sap je, ale gleba twarda, sucha.
Cacha sia rzechota, gdy rypnéł na ziamnia.
Ale ziamna nima serca i je głucha,
Choć sztyca feluja, Oan wstaje- to na mnie…
Stacja czwarta – Schadzka zéz Nankó
Tu nima rejdów, ino jedna chwila,
Ale odniewaga ma jak u mniedźwiedzia-
Tak, to Nanka Pana, Syna obaczyła
A eszcze niédawno na opkach jej siedział.
Stacja pointa – Szymon pomaga Jezusowi tachać Krzyż
Jezus nié miantkewa, ale krzyż nié szpada.
Szymon młody rusek, ruk- cug sia uwinéł.
Mort Jezusa walny, wianc pomoc sia nada-
Cianżkie só te grzechy i ludzisków winy.
Stacja szósta – Weronika wyciera munia Jezusa
Ona sia nié bojała czarnych ani trocha
Dobroć jéj i troska nié jak u czerepy!
Munia sia odcisnéła genał jak w gliniocha-
Weronika sia dobram achtnéła na wieki.
Stacja siódma – Jezus padnéł drugi raz
Ucycany wéw piachu, tyra na szyrzawa.
Uléw łzów i potu, nagle szpur-i pada.
Jezus, choć sia pypra, to On nié glamiaza!
Wstaje. I my wstańmy, bo Bóg do nas gada!
| ewanieliscë nie piszą ò ùpôdkach na drodze krziżewi ùwôżelë że tegò mòżna òbszczãdzëc przińdnym czëtińcom przë biczowanim trzimałë gò pòwrozë na krziżu gòzdzë wërôstôł wszëtczima nad głowë a tuwò leżôł na kamiennym flastrze w nieczëstoscach kòl nóg katów bùszno rozkraczonëch zapamiãtôj tã chwilã [ùpôdk] | ewangeliści nie piszą o upadkach na drodze krzyżowej uważali że tego można oszczędzić przyszłym czytelnikom przy biczowaniu trzymały go sznury na krzyżu gwoździe wyrastał wszystkim nad głowy a tutaj leżał na bruku w nieczystościach u stóp żołdaków butnie rozkraczonych zapamiętaj tę chwilę [upadek] |
Stacja ósma – Kwiandrajónce baby
Już nié kwiandrajta, bo to nic nié daje
Kto ino buczy, co znaczy na świata?
Lecz Jezus pocieszy nawét te kwękaje,
Choć sam je zbolały i krzyż cianżki tacha.
Stacja dziewiónta – Jezus padnéł trzeci raz
Grzech, co zéz zambami nalatuje durcham
Gorszy je, niż kejter, co chałupa jajta.
Nié ma co tu dulczyć, ani sia naszurszać
Ino trza leźć dziarnie, z czarnym sia nié hajtać.
Stacja dziesiónta – Jezus zebuty zéz szatów
Otoczyli kaduki słabégo Jezusa
I zdarli zéz Niego pludry całe zgrzane.
Tak je poniżony, choć sia nié napuszał,
Nikogo nié zabił, nié zaskórzył wcale.
Stacja jedenasta – Jezusa przybijajó do krzyża
Ino bolechowanie czujem zachrypiałe
Kiédy Boga- Człowiéka kaduki tak deczó!
Dangi zaszłe juchó, spojrzenie sczaczniałe-
Siepy rzechotajó a wierzóncy beczó.
Stacja dwunasta – Jezus umiéra na krzyżu
Czarne zacióngadło na ziamnia rypnéło-
Serce Nanki wéw zarku, Bóg jak ożgal sterczy.
Ale co ostało? To uperta mniéłość,
Ojciec na ludzkości Syna swégo zmenczył.
Stacja trzynasta – Ciało Jezusa zdejmniente zéz krzyża
Tera to wymniónki ino czujem wokół-
Umer Bóg a ciało pokolone zdejmnó.
Nanka stojasz przodkam- łza sia krańci w oku!
Tak, jak byłaś przy Nim, tak tera bóńdź za mnó.
| ze wszëtczégò w żëcym mòże nôbarżi sã bòjisz òstatnëch chwilów że zabraknie ce Nikòdema abò Józefa z Arimateji i nie mdze miôł chto scygnąc cebie z krziża ale mòże të tej nie mdzesz brëkòwôł lëdzy i tak zajãtëch włôsnym ùmiéranim mòże òderwie cebie òd drzewa i z rãk pòwëjimô gòzdze Chtos jiny pò prôwdze żëwi [***] | ze wszystkiego w życiu może najbardziej się boisz chwil ostatnich że zabraknie ci Nikodema albo Józefa z Arymatei i nie będzie miał kto zdjąć ciebie z krzyża ale może wtedy nie będziesz potrzebował ludzi i tak zajętych własnym umieraniem może oderwie ciebie od drzewa i z rąk powyjmuje gwoździe Ktoś inny naprawdę żywy [***] |
Stacja czternasta – Ciało Jezusa wziénte na pochowa
Za kamnianiam, wéw kalk pludrów białych
Położyli Boga, jak na stole sznytka.
Człowiék zawdy bandzia kaleczny i mały,
Ale poczekajta, już zara sia łyska.
DROGA KRZYŻOWA W GWARZE KOCIEWSKIEJ (PDF) – TUTAJ.
Źródło: https://www.kaszubi.pl/messages/view/viii-wyjazdowe-rekolekcje-kociewskie
