A to piernik!
Pierwszy toruński przepis na piernik datowany jest na 1725 rok i… pochodzi z medycznego poradnika! Wtedy pierniki uznawane były za lek poprawiający trawienie, głównie za sprawą przypraw, takich jak cynamon, goździki, gałka muszkatałowa, kardamon, pieprz czy anyż. Były też zakąską do wódki czy sucharem wojskowym, bo długo utrzymywały świeżość. Pierwszy znany przepis na piernik pochodzi z czasów starożytnego Rzymu, gdzie niejaki Apicjusz podaje przepis na tzw.miodownik z pieprzem, czyli ciasto z mąki smarowane miodem. W średniowieczu sztuka wypieku pierników trafiła do Europy dzięki rycerzom krzyżowym, a właściwie obecnym wśród nich benedyktynom. To zakonnicy nauczyli się na Wschodzie piec pierwsze pierniki, a potem rozsławili je na starym kontynencie. Z piernikiem wiąże się długa historia konfliktu między dwoma miastami – Toruniem a Norynbergą. Oba te miasta walczyły o prym w wypieku najsmaczniejszych pierników w Europie, próbując wykraść sobie cenne przepisy. Spór zakończył się podpisaniem ugody w 1556 roku. Na jej mocy Toruń mógł oficjalnie wypiekać pierniki norynberskie, a Norynberga – toruńskie.
Justyna Zamojska
„Pielgrzym” 2017, nr 26 (732), s. 34
