Liturgia słowa: Dn 13, 1-9. 15-17. 19-30. 33-62 lub Dn 13, 41c-62; Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6 (R.: por. 4ab); Por. Ez 33, 11; Ewangelia II: J 8, 12-20.
(J 8, 12-20 – z Biblii Tysiąclecia)
Światłość wobec ciemności
12 A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: «Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia». 13 Rzekli do Niego faryzeusze: «Ty sam o sobie wydajesz świadectwo. Świadectwo Twoje nie jest prawdziwe». 14 W odpowiedzi rzekł do nich Jezus: «Nawet jeżeli Ja sam o sobie wydaję świadectwo, świadectwo moje jest prawdziwe, bo wiem skąd przyszedłem i dokąd idę. Wy zaś nie wiecie, ani skąd przychodzę, ani dokąd idę. 15 Wy wydajecie sąd według zasad tylko ludzkich. Ja nie sądzę nikogo. 16 A jeśli nawet będę sądził, to sąd mój jest prawdziwy, ponieważ Ja nie jestem sam, lecz Ja i Ten, który Mnie posłał. 17 Także w waszym Prawie jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe. 18 Oto Ja sam wydaję świadectwo o sobie samym oraz świadczy o Mnie Ojciec, który Mnie posłał». 19 Na to powiedzieli Mu: «Gdzie jest Twój Ojciec?» Jezus odpowiedział: «Nie znacie ani Mnie, ani Ojca mego. Gdybyście Mnie poznali, poznalibyście i Ojca mego».
20 Słowa te wypowiedział przy skarbcu, kiedy uczył w świątyni. Mimo to nikt Go nie pojmał, gdyż godzina Jego jeszcze nie nadeszła.
Rozważanie:
O co proszę? O wolność od zakłamania i wewnętrzne umiłowanie prawdy
Wyobrażę sobie Jezusa w świątyni Jerozolimskiej. Usiądę blisko Niego, aby słuchać, jak przemawia z odwagą i mocą. Obiecuje mi, że jeśli zdecyduję się z Nim być, uwolni mnie od ciemności, które zamykają mnie na życie (w. 12).
Stanę przed Jezusem z moim dotychczasowym życiem. Będę Go prosił, aby pokazał mi te miejsca, które zabijają we mnie pragnienie i radość życia. Co najbardziej zamyka mnie na życie? Oddam to Jezusowi.
Zwrócę uwagę na reakcję faryzeuszów (w. 13). Słowa Jezusa niepokoją ich. Boją się zakwestionowania ich ciemnych dróg życia. Odwracają uwagę słuchaczy od siebie. Dyskutują z Jego słowami. Zarzucają Mu, że mówi nieprawdę. Osądzają Jezusa po ludzku (w. 15).
Co mogę powiedzieć o moim osobistym słuchaniu Słowa? Czy pozwalam, aby dotykało mnie do samej głębi? Jak zachowuję się, kiedy odsłania trudne prawdy o moim życiu? Jakie najważniejsze światło otrzymałem w ostatnim czasie na modlitwie Słowem Bożym?
Jezus pokazuje faryzeuszom na korzenie ich niepokoju i buntu (ww. 14-19). Nie potrafi ą przyjąć Jego słowa, ponieważ nie znają Go i nie znają Ojca – to znaczy nie doświadczają bliskiej więzi z Ojcem i Synem. Ich relacja z Bogiem jest zimna. Boją się Jego bliskości. Zamiast światła Boga, szukają nieustannego potwierdzenia dla swej „poprawności”.
Co mogę powiedzieć o mojej osobistej relacji z Bogiem? Czy jej pragnę? Co w relacji z Bogiem jest dla mnie najtrudniejsze do przyjęcia? Z Kim doświadczam bliższej relacji: z Jezusem czy z Ojcem?
W serdecznej rozmowie będę prosił Jezusa, aby pomógł mi doświadczać bliskości Ojca. Poproszę Ojca, aby rozmiłował mnie w Jezusie.
Krzysztof Wons SDS/Salwator
Źródło: https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/2499/O-co-prosze-O-wolnosc-od-zaklamania-i