Świeccy konsekrowani w starożytności i dzisiaj – ks. Augustyn Eckmann

Dzień Życia Konsekrowanego ustanowiony został w 1997 roku przez św. Jana Pawła II. Tego dnia osoby konsekrowane odnawiają w czasie uroczystej liturgii w kościołach katedralnych swoje śluby i przyrzeczenia. W posynodalnej adhortacji apostolskiej o życiu konsekrowanym Jan Paweł II napisał: „Życie konsekrowane znajduje się w samym sercu Kościoła, jako element o decydującym znaczeniu dla jego misji, ponieważ wyraża najgłębszą istotę powołania chrześcijańskiego”.

W celu lepszego poznania i zrozumienia tego ważnego posłania, jakim jest życie konsekrowane ludzi żyjących w świecie, trzeba wrócić do początków chrześcijaństwa – do starożytności.

Z dziejów życia konsekrowanego w starożytności

Doniosłą rolę w życiu pierwotnych gmin odgrywał radykalizm ewangeliczny. Już we wczesnym chrześcijaństwie rodzi się idea dziewictwa pozostająca w ścisłym związku z rozwojem ascetyzmu chrześcijańskiego i życia mniszego. Ascetyzm w ujęciu chrześcijańskim oznacza dążenie do tego, by upodobnić się do Boga i z Nim zjednoczyć. Pierwsi chrześcijanie uważali, że zjednoczenie z Bogiem pokrywa się z doskonałością moralną, realizowaną najskuteczniej za pomocą rezygnacji z rozkoszy ciała. Stąd najbardziej rozpowszechniona forma ascezy polegała na praktyce dobrowolnej wstrzemięźliwości, którą zachowywali zarówno mężczyźni, jak i kobiety – terminy „asceta” i „dziewica” (virgo) w tym okresie miały prawie to samo znaczenie. Z czasem słowem virgo zaczęto określać jedynie kobiety. (…)

Augustyn Eckmann

Więcej przeczytasz w 3. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [2 i 9 lutego 2025 R. XXXVI Nr 3 (918)], str. 14-16.

Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.

Udostępnij ten artykuł:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *