Babka lancetowata (Plantago lanceolata) i babka jajowata (Plantago ovata) – pisał o nich już przed dwoma tysiącami lat rzymski pisarz i encyklopedysta Pliniusz Starszy. Wymieniał aż 24 schorzenia, w których znajdują one zastosowanie.
Babka lancetowata
Zwana jest też babką wąskolistną, pochodzi z Europy, Afryki Północnej i zachodniej Azji. Roślina ta posiada wyjątkowe zdolności adaptowania się do różnych warunków środowiskowych, dzięki czemu współcześnie występuje praktycznie na wszystkich kontynentach. Osiąga wysokość 20–40 cm, charakterystyczny wygląd posiadają jej liście – są podłużne, płaskie i spiczasto zakończone, czyli właśnie… lancetowate. Jako surowiec zielarski stosowane są liście i łodygi, ponieważ to w nich znajduje się najwięcej substancji leczniczych, a mianowicie: flawonoidów o działaniu antyoksydacyjnym, irydoidów, aukubiny i katapolu mających właściwości antybakteryjne, przeciwnowotworowe i hepaprotekcyjne, a także licznych witamin (w tym witaminy C) oraz składników mineralnych, takich jak cynk, żelazo i krzem. (…)
Wit Romanowski
Więcej przeczytasz w 4. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [16 i 23 lutego 2025 R. XXXVI Nr 4 (919)], str. 36.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
