Stosunkowo niedaleko od Watykanu, przy ruchliwej ulicy Lungotevere, wznosi się wyjątkowo piękny neogotycki kościół Najświętszego Serca Jezusa na Prati (Sacro Cuore di Gesù in Prati). Swoją niezwykle bogatą ornamentyką i jasnym kolorem wyróżnia się pośród zwyczajnych pomarańczowych zabudowań dzielnicy, do tego stopnia, że zyskał tytuł „małej katedry mediolańskiej”.
Jeszcze jednym powodem, dla którego zaglądają do niego przybysze, jest jedyne na świecie muzeum poświęcone duszom czyśćcowym. O tych miejscach opowiada najnowszy film Michała Kondrata „Czyściec”, który pod koniec października wszedł do polskich kin.
Miejsce to skłania do zadumy. Świątynia zawiera wiele elementów przedstawiających dusze czyśćcowe, bo właśnie z nimi związane są jej początki, a właściwie z pewnym niewytłumaczalnym zdarzeniem. W maju 1893 roku o. Victor Jouët, Francuz ze zgromadzenia misjonarzy Najświętszego Serca Jezusa założonego przez Jules’a Chevaliera, powołał do istnienia małe oratorium, przy którym była również kaplica. Kamień węgielny pod budowę nowego dzieła poświęcił biskup Marsylii Joseph-Jean-Louis Robert. O. Victor założył również Stowarzyszenie Najświętszego Serca za Dusze Czyśćcowe, które już po jego śmierci na mocy brewe Benedykta XV z 17 października 1917 roku zostało przekształcone w arcybractwo. Było ono owocem obietnicy złożonej przez o. Victora duszom czyśćcowym w zamian za pomoc w dotarciu do umierającego przyjaciela ks. Enrico Verjusa. (…)
Anna Artymiak
Więcej przeczytasz w 23. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [15 i 22 listopada 2020 R. XXXI Nr 23 (808)]
TUTAJ można zakupić najnowszy (23/2020) numer dwutygodnika „Pielgrzym”:
https://ksiegarnia.bernardinum.com.pl/pl/p/Pielgrzym-232020/287
