Katedra w Chartres to najbardziej kompletna i najlepiej zachowana z katedr gotyckich Francji. Słynie w całym świecie z pięknych witraży, z których najstarsze pochodzą z XII wieku. W Chartres szczególna relacja między wiarą i rozumem w średniowieczu dokonała cudów architektonicznych, naukowych i duchowych.
We wrześniu 1134 r. miasto Chartres w wyniku pożaru uległo całkowitemu zniszczeniu. Romańska katedra biskupa Fulberta z początków poprzedniego wieku była już piątą z kolei budowlą sakralną pośrodku miasta; ogień ją tym razem oszczędził. Jednak kolejny pożar w nocy z 9 na 10 czerwca 1194 r. uszkodził ją na tyle, że postanowiono zrealizować zupełnie nowy plan architektoniczny, zamierzony zresztą od dawna. Projekt ten nie jest więc skutkiem pożaru, a historycy zastanawiają się, czy sam pożar nie był specjalnie wywołany, by postawić nową budowlę. Prace przy nowej katedrze szły w błyskawicznym tempie, a jej nawa główna była gotowa już w 1210 r. Trzydzieści lat później gotowe są już wszystkie wielkie witraże. Konsekracja kościoła następuje w październiku 1260 r. To, co widzimy dzisiaj, zapiera dech w piersi. Wysokość do sklepienia w nawie głównej wynosi ponad 37 m, a jej wewnętrzna długość to 130 m. Katedra w Chartres, w przeciwieństwie do tej w Paryżu, posiada dwie ukończone wieże, romańską (105 m) i gotycką (115 m).
Witraże katedry w Chartres znane są na całym świecie, a w samym mieście mieści się wiele warsztatów najznamienitszych mistrzów witrażystów, jak chociażby zmarłego już przed dwiema dekadami Gabriela Loire. Najstarsze witraże katedry pochodzą z XII w., a pomiędzy nimi ten najważniejszy Notre-Dame de la Belle Verrière, czyli Nasza Pani z Pięknego Witrażu. (…)
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze Pielgrzyma (5/2019)
