Jedyna w diecezji pelplińskiej kalwaria, która należy do jednych z najpiękniejszych w Polsce, znajduje się we Wielu i w tym roku świętuje swoje stulecie. Modernistyczne kaplice i rzeźby różnej wielkości wkomponowane w leśny krajobraz południa Kaszub, gdzie wzgórz i jezior dostatek, tworzą klimat sprzyjający refleksji, modlitwie i skupieniu.
Historia kalwarii sięga początków XV wieku, kiedy to po raz pierwszy powstały zespoły świątynne upamiętniające Mękę Pańską. Pierwotnie miały to być wzgórza, na których starano się odwzorować drogę krzyżową. Stąd też właśnie wzięła się nazwa „kalwaria” wywodząca się od łacińskiego tłumaczenia hebrajskiej nazwy „golgota”, oznaczającej czaszkę. Zespoły kaplic miały swoją strukturą nawiązywać do Jerozolimy, do której chrześcijanie nie mogli ówcześnie pielgrzymować. Stały się one dla wiernych rodzajem zastępczego miejsca kultu. Bardzo szybko koncepcja kalwarii stała się niezwykle popularna. W ślad za pierwszą, założoną w 1405 roku przez Alwarusa w Kordobie, zaczęły powstawiać kolejne: w Hiszpanii oraz w Niemczech. Z biegiem lat kalwarie zaczęły się pojawiać również w Polsce. Ich początki sięgają okresu kontrreformacji, gdy katolicyzm szczególnie potrzebował silnych centrów religijnych. (…)
