Jeśli przez sakrament chrztu świętego zostałem „wszczepiony” w Chrystusa i faktycznie On żyje we mnie, nic nie stoi na przeszkodzie, bym poczuł się „wybranym” sługą, w którym Bóg „ma upodobanie” i przez którego chcę również dzisiaj iść przez ziemię dobrze czyniąc, aby w Duchu Świętym zmienić jej oblicze.
Wspominając liturgicznie dzień, w którym Pan Jezus przyszedł nad Jordan, aby przyjąć chrzest „Janowy”, Kościół z natury rzeczy prowokuje nas do przypomnienia sobie dnia, w którym to nam udzielono sakramentu chrztu świętego. Analogia jest tu bardziej symboliczna, niż oczywista, bowiem chodzi o dwa zupełnie różne chrzty. Zdawał sobie z tego sprawę sam Jan Chrzciciel, gdy ostrzegał, że chrzci tylko „wodą”, podczas gdy Chrystus będzie chrzcił „Duchem Świętym i ogniem”. (…)
