W ciągu roku naszego życia religijnego, czyli Roku liturgicznego, przeżywamy z całym Kościołem w pewnych okresach na sposób szczególny największe prawdy naszej wiary. I tak w Adwencie Kościół Boży na ziemi żyje prawdą o nieustannie dopełniającym się przyjściu Pana, czyli Jego zbliżeniu się do nas. Kiedyś zniżał się Pan Bóg do ludzi przez słowo mówione i różne znaki. Następnie przyszedł na ziemię jako człowiek w osobie Pana Jezusa. Obecnie zbliża się do nas w swoim Kościele i sakramentach świętych. W końcu ukaże się nam w całym blasku swego majestatu i chwały jako Sędzia żywych i umarłych. Błogosławiony jest człowiek, którego Pan przychodzący zastaje czuwającym i przygotowanym w sercu!
O radosnej dla wierzących serc tajemnicy przyjścia Pana (po łacinie „Adventus Domini”) mówią pełne wiary i miłości oraz radosnej tęsknoty pieśni na Adwent.
OTO PAN BÓG PRZYJDZIE, – Z rzeszą Świętych k’nam przybędzie, -Wielka światłość w dzień ów będzie. Alleluja, Alleluja!
ARCHANIOŁ BOŻY GABRYEL, – Posłan do Panny Maryi, – Z Majestatu Trójcy Świętej, – Tak sprawował poselstwo k`Niej; – „Zdrowaś, Panno, łaskiś pełna, – Pan jest z Tobą, to rzecz pewna!”.
Panna się wielce zdumiała – Z poselstwa, które słyszała. – Pokorniuchno się skłoniła, – Jako Panna świątobliwa; – Zasmuciła się z tej mowy, – Nic nie rzekła Aniołow.
Ale poseł z wysokości, – Napełnion Boskiej mądrości, – Rzekł Jej: „Nie bój się, Maryja, – Najszczęśliwszaś, Panno miła!, – Nalazłaś łaskę u Pana: – Oto poczniesz Jego Syna.
Jezus nazwiesz imię Jego, – Będzie Synem Najwyższego; – Wielki z strony człowieczeństwa, – A niezmierny z strony Bóstwa, – Wieczny Syn Ojca wiecznego, – Zbawiciel świata całego”.
BOŻE WIECZNY, BOŻE ŻYWY, – Odkupicielu prawdziwy, – Wysłuchaj nasz głos płaczliwy!
Któryś jest na wysokości, – Schyl nieba, użycz litości, – Spuść się w nasze głębokości!
O niebieskie góry srogie, – Spuśćcie rosę na ubogie, – Dajcie nam Zbawienie drogie!
Przyjdź co rychlej, Miłosierny, – O Boże, człowiek mizerny, – Ciebie czeka, Tobie wierny.
Obejdź się z nami łaskawie, – Zmiłuj się w tak nagłej sprawie; – Racz przyjść ku Wwej wiecznej sławie!
PO UPADKU CZŁOWIEKA GRZESZNEGO – Użalił się Pan stworzenia Swego: – Zesłał na świat Archanioła cnego.
„Idź do Panny, imię Jej Maryja! – Spraw poselstwo: Zdrowaś, łaski pełna: – Pan jest z Tobą, nie bądźże troskliwa!”.
Panna natenczas psałterz czytała, – Gdy pozdrowienie to usłyszała; – Na słowa się anielskie zdumiała.
Archanioł, widząc Pannę troskliwą, – Jął Ją cieszyć mową łagodliwą: – „Panno, nie lękaj się, Pan jest z Tobą!”
„Znalazłaś łaskę u Pana swego – Ty się masz stać Matką Syna Jego. – Ta jest wola Boga wszechmocnego!”
SPUŚĆCIE NAM NA ZIEMSKIE NIWY – Zbawcę, z niebios obłoki! – Świat przez grzechy nieszczęśliwy, – Wołał w nocy głębokiej, – Gdy wśród przekleństwa od Boga, – Czart panował, śmierć i trwoga, – A ciężkie przewinienia, – Zamkły bramy zbawienia.
Ale się Ojciec zlitował – Nad nędzną ludzi dolą, – Syn się chętnie ofiarował, – By spełnił wieczną wolą; – Zaraz Gabryel zstępuje, – I Maryi to zwiastuje, – I że z Ducha Świętego, – Pocznie Syna Bożego.
Panna przeczysta w pokorze – Wyrokom się poddaje; – Iszczą się wyroki Boże, – Słowo Ciałem się staje. – Ach, ciesz się Adama plemię! – Zbawiciel zejdzie na ziemię: – Drżyj, piekło, On twe mocy, – W wiecznej pogrąży nocy.
Oto się już głos rozchodzi: – Wstańcie bracia uśpieni! – Zbawienie nasze nadchodzi, – Noc się w jasny dzień mieni. – Precz odtąd dzieła niecnoty, – Wylęgnione wśród ciemnoty; – Niech każdy z nas w przyszłości – Zbroję wdzieje światłości!
Niech nas zdobi mierność stała – W pokarmie i napoju, – Nie hołdujmy chuciom ciała, – Żyjmy w zgodzie, w pokoju! – Naśladować Tego mamy, – Którego przyjścia czekamy; – Ta jest powinność nasza, – Tak Apostoł ogłasza.
Zbawco świata! Szczerze chcemy – Pełnić te powinności; – Złącz się z nami, niech będziemy – Twymi dziećmi w szczerości! – Wlej o Jezu miłościwy, – W duszę mą pokój prawdziwy! -Posiądź, i serce moje, – Wszak jestem dziecię Twoje!
ZDROWAŚ BĄDŹ MARYJA, – Niebieska lilija, – Panu Bogu miła, – Matko litościwa: – Tyś jest nasza ucieczka, – Najświętsza Maryja!
Maryja wielebna, – Ukaż drogę pewną – Przykazania Twego – Boga wszechmocnego! – On-ci wszystka nadzieja – Zbawienia naszego.
Łaskiś pełna Pańskiej, – Czystości anielskiej, – Pannaś nad pannami, – Święta nad świętymi, – O Najświętsza Maryja, – Módl się dziś za nami!
Pełna wszech światłości, – Wielkiej pokorności, – Bez grzechuś poczęła, – Wielką sławę wzięła, – Przez Twoje narodzenie, – Wziął świat pocieszenie.
Pan stworzył Adama, – Ojca wszystkich ludzi, – Z niego Ewę matkę, – Co zgrzeszyła jabłkiem; – Aleś Ty naprawiła, – Czym Ewa zgrzeszyła.
Z tobą był Duch święty, – Syn Boży poczęty – W Twym żywocie czystym, – Trójcy Świętej miłym, – I z Ciebie się narodził, – Obyczajem dziwnym.
Błogosławionaś Ty, – Nad wszystko stworzenie; – Pan Bóg wszechmogący, – Dał przez Cię zbawienie, – Jezus, Syn Twój, odkupił, – Wszystko ludzkie plemię!
Źródło: Ks. dr Edmund Skalski, „Z Panem Bogiem”, Wyd. Bernardinum, Pelplin 2014