Liturgia słowa: So 3, 1-2. 9-13; Ps 34 (33), 2-3. 6-7. 17-18. 19 i 23 (R.: por. 7a); Mt 21, 28-32.
(Mt 21, 28-32 – z Biblii Tysiąclecia)
Przypowieść o dwóch synach
28 Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: „Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy!” 29 Ten odpowiedział: „Idę, panie!”, lecz nie poszedł. 30 Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. 31 Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. 32 Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć.
Rozważanie:
„Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?” (Mt 21,31). Co my sądzimy o tych dwóch synach? W oczach Bożych ostatnia decyzja człowieka ma znaczenie dla wieczności. Taką naukę przekazuje Jezus w dzisiejszej Ewangelii. Dzień wczorajszy pełen grzechów zostanie przez Boga zapomniany, jeżeli człowiek dziś, w tej chwili, podejmie decyzję o życiu zgodnym z wolą Bożą i pełnieniu tylko dobrych czynów. I analogicznie wszystkie dobre czyny mogą być przekreślone złą decyzją.
Podobnie jak arcykapłani i starsi oraz pierwszy syn z przypowieści, często przyrzekamy słuchać Boga i potem tego nie czynimy. Przyrzekamy wielkie rzeczy i nie wykonujemy tego. Stawiamy sobie ideał, który wypowiadamy słowami, nasze czyny jednak nie odpowiadają tym słowom. Gdy staramy się osiągnąć coś, co wydaje się niemożliwe, pamiętajmy o reakcji drugiego syna. On najpierw odrzucił prośbę ojca, potem „opamiętał się i poszedł” (Mt 21,30). Opamiętanie wskazuje na żal, bardzo ważną dyspozycję u chrześcijan.
Królestwo Boże należy do tych, którzy postępują według woli Ojca. Działanie jest sprawdzianem posłuszeństwa. Ani dobre intencje, ani słowa nie wystarczą, aby wejść do Królestwa Bożego. Jezus patrzy na to, co potwierdza wypowiadane słowa. Oto dlaczego powiedział, że celnicy i cudzołożnicy wejdą do Jego Królestwa przed kapłanami i starszymi. Piersi bowiem uwierzyli przepowiadaniu Jana Chrzciciela i nawrócili się, drudzy odrzucili jego wezwanie i nie chcieli słuchać też nauki Jezusa.
Bóg okazuje miłosierdzie wszystkim. Od nas zależy, czy je przyjmiemy, czy też odrzucimy. O naszej dobrej lub złej wieczności decyduje ta chwila, w której żyjemy. Przeszłość się nie liczy.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2011