Liturgia słowa: Dz 14, 5-18; Ps 115 (113B), 1-2. 3-4. 15-16 (R.: por. 1); J 14, 26; J 14, 21-26.
(J 14, 21-26 – z Biblii Tysiąclecia)
Miłość objawiona
21 Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie». 22 Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?» 23 W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. 24 Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
Posłannictwo Ducha. Pokój
25 To wam powiedziałem przebywając wśród was. 26 A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.
Rozważanie:
Słowa Jezusa przekazane dziś w Ewangelii są wspaniałym pouczeniem dla każdego z nas. Mówią bowiem, jak możemy okazać naszą miłość Bogu i co sprawia, że Bóg chętnie przebywa w naszym sercu. Słowa: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę”, raczej nie potrzebują wyjaśnienia. Powinny tylko skłonić do postawienia sobie pytania, czy nauka Jezusa naprawdę formuje moje życie. Odpowiedź będzie pozytywna, gdy uświadomimy sobie, że zachowuje naukę Jezusa ten, kto dokonuje dzieł Bożych. Dzieła te są oparte przede wszystkim na miłości. A więc miłością Bożą żyją ci, którzy czynią dobrze wszystkim ludziom. Umieją dzielić się z potrzebującymi zarówno dobrami materialnymi, które posiadają, jak i duchownymi. Starają się pocieszyć i podać pomocną dłoń tym wszystkim, którzy doznali przeciwności w życiu. W swych modlitwach proszą Boga o miłosierdzie tak dla siebie, jak i dla tych, których wiara osłabła. Nie pysznią się swym życiem wiarą. Radują się w duchu i dziękują Bogu za każdego, kto wrócił na drogę prowadzącą do Boga. Swym życiem Ewangelią starają się dać świadectwo prawdziwemu życiu dziecka Bożego. Prośmy o to.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012