Liturgia słowa: Dz 28, 16-20. 30-31; Ps 11 (10), 4. 5 i 7 (R.: por. 7b); Por. J 16, 7. 13; J 21, 20-25.
(J 21, 20-25 – z Biblii Tysiąclecia)
Odmienny los umiłowanego ucznia
20 Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi i powiedział: «Panie, kto jest ten, który Cię zdradzi?» 21 Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa: «Panie, a co z tym będzie?» 22 Odpowiedział mu Jezus: «Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną!» 23 Rozeszła się wśród braci wieść, że uczeń ów nie umrze. Ale Jezus nie powiedział mu, że nie umrze, lecz: «Jeśli Ja chcę, aby pozostał aż przyjdę, co tobie do tego?»
Drugi epilog – Ewangelii
24 Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe. 25 Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać.
Rozważanie:
Ewangelia św. Jana kończy się zaproszeniem Jezusa: „Pójdź za Mną”, skierowanym do św. Piotra po wyznaniu przez niego miłości. Tak Piotr, jak i Jan, każdy na swój sposób, zostali wezwani do dawania świadectwa Jezusowi. Św. Piotr daje to świadectwo swą wiernością aż do śmierci na krzyżu. Zrozumiał swoją ludzką słabość i popełniony błąd, który doprowadził go do zaparcia się Jezusa. Dzięki łasce zmartwychwstałego Jezusa, św. Piotr, kierowany wiernością i miłością, daje jednak świadectwo Ewangelii, składając w ofierze życie.
Umiłowany uczeń, św. Jan, idzie przez życie też jako świadek Jezusa. W swej Ewangelii i listach zaświadcza, że Bóg, którego Jezus objawił, jest Miłością. Nieodzownym warunkiem zjednoczenia z Bogiem jest więc miłość.
Miłością Bożą jesteśmy wszyscy objęci. Ona przekracza ludzkie wyobrażenie i w tym życiu nigdy nie zostanie poznania i zrozumiana do końca. Bóg jest Miłością, której w ludzkich słowach nie sposób wyrazić. Prośmy dziś Boga, abyśmy kierowani jego miłością, rozlaną w naszych sercach, zostali doprowadzeni do życia w wiecznej miłości Bożej.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2011