Liturgia słowa: 1 Sm 1, 9-20; Ps 1 Sm 2, 1bcde. 4-5. 6-7. 8abcd (R.: por. 1b); Por. 1 Tes 2, 13; Mk 1, 21-28.
(Mk 1, 21-28 – z Biblii Tysiąclecia)
Nauczanie w Kafarnaum
21 Przyszli do Kafarnaum. Zaraz w szabat wszedł do synagogi i nauczał. 22 Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie.
Uzdrowienie opętanego
23 Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: 24 «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży». 25 Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!». 26 Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. 27 A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». 28 I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.
Rozważanie:
W czasach Jezusa uważano, że sprawcą wszelkich chorób i nieszczęść był zły duch. Przywracając zdrowie, Jezus niweczył tę działalność złego. Złe duchy znały autorytet i moc Jezusa, znały bowiem Jego boskie pochodzenie i posłannictwo. Aby zaś ludzie mogli je poznać trzeba było cierpienia i śmierci Jezusa. W Ewangelii św. Marka, pełną informację na temat tego, kim naprawdę Jezus jest, czytelnik otrzymuje dopiero na końcu.
Św. Marek nie przekazuje nauki Jezusa, ale tylko o niej mówi. Opowiadając o nadzwyczajnych czynach prowadzi odbiorcę do odkrycia osoby Jezusa i do poznania Jego posłannictwa. Ta konstrukcja i to działanie wobec czytelnika jest dziś powszechnie nazwane tajemnicą mesjańską. Jezus nie ogłaszał się jako zapowiedziany przez Boga mesjasz, nie pozwalał też złym duchom, by to wyjawiały. Chce aby ludzie, widząc Jego nadzwyczajne czyny, sami do tego doszli. Św. Marek często wkłada w usta obserwujących Jezusa pytanie: „Kim On jest?” (zob. np. Mk 1,34; 4,41). Pełna odpowiedź zostanie jednak dana dopiero u stóp umierającego na krzyżu Jezusa, i to ustami pogańskiego setnika.
Podobnie my często słyszymy pouczenie Jezusa skierowane do nas w Ewangelii. Często też możemy dostrzec nadzwyczajne czyny żyjącego wśród nas Jezusa. Jaka jest nasza wiara?
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2011