Liturgia słowa ze święta 8 września: Mi 5, 1-4a lub Rz 8, 28-30; Ps 13 (12), 6 (R.: por. Iz 61, 10b); Mt 1, 1-16. 18-23 lub Mt 1, 18-23. Według uznania Psalm responsoryjny z poprzedniego wydania Lekcjonarza, szczególnie w sanktuariach: Ps 96 (95), 1-2. 11-12. 13 (R.: por. Iz 61, 10b).
(Mt 1, 1-16. 18-23 – z Biblii Tysiąclecia)
DZIECIĘCTWO JEZUSA
Rodowód Jezusa
1
1 Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. 2 Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; 3 Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; 4 Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; 5 Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, 6 a Jesse ojcem króla Dawida.
Dawid był ojcem Salomona, a matką była [dawna] żona Uriasza. 7 Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; 8 Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; 9 Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; 10 Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; 11 Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego.
12 Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; 13 Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; 14 Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; 15 Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; 16 Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
Narodzenie Jezusa
18 Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. 19 Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. 20 Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. 21 Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». 22 A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: 23 Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: “Bóg z nami”.
Rozważanie:
Mt 1, 1-16
Ewangelia jest nieco skomplikowana. Jest w niej wymienionych wiele obcych imion, nieznanych i dziwnie brzmiących, a także niezrozumiałych. Dlaczego? Św. Mateusz pisząc Ewangelię bardzo często powołuje się na teksty wzięte z ksiąg Starego Testamentu, aby przekonać czytelnika, że na Jezusie wypełniają się wszystkie przepowiednie proroków. Chce też ukazać, że nie jest On jakąś osobą stojącą poza całym rodzajem ludzkim, ale że jest mocno włączony w historię ludzkości, a przede wszystkim w historię zbawienia, którą Bóg rozpoczął z powołaniem Abrahama. Wzorując się na dziewięciu rozdziałach Księgi Kronik, w których jest podana genealogia ludzkości, podaje imiona przodków Jezusa, począwszy od Abrahama, aż do Józefa i Maryi, którzy przynależeli do rodu wielkiego króla Dawida.
Powołanie Abrahama było ważnym wątkiem w całej historii Narodu Wybranego. Obietnica, że Bóg będzie ze swym narodem, że będzie jego Bogiem, została dana Abrahamowi i powtarzana aż do przyjścia Jezusa. Żydzi byli dumni, że ich Ojcem jest Abraham (zob. J 8,39). Rozważając to możemy poznać, jak bogate jest nasze dziedzictwo duchowe, obficie błogosławione przez wszechmoc i obecność Bożą. Jest ono również bardzo ludzkie. To historia bogata w wielkich grzeszników, jak również w wielkich świętych. To w niej ciągle powtarzają się obietnice i wezwania Boże: „Będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem” (Kpł 26,12).
Jezus czyni tę obietnicę uniwersalną, tzn. nie zacieśnia jej tylko do członków Narodu Wybranego, ale obejmuje nią wszystkich ludzi – całą rodzinę ludzką. W ten sposób także i my zostaliśmy nią objęci. Tę obietnicę wypełnił Jezus, składając Bogu swe życie w ofierze na krzyżu. Od tej chwili naszym drzewem genealogicznym stał się właśnie krzyż. W nim odkrywamy boskie i królewskie pochodzenie naszego słynnego Poprzednika i Zbawcy. Powinniśmy być dumni i wzmocnieni na duchu tą naszą duchową genealogią.
Mt 1, 18-23
W Ewangelii są przekazane słowa anioła, niegdyś skierowane do Józefa, a dziś do nas, w których zostaje opisana tajemnica Jezusa. Kim On jest? Odpowiedź jest zawarta w tytułach mówiących, że Jezus jest: Dzieckiem Maryi, Synem Bożym, Zbawicielem, Emmanuelem. Każdy tytuł określa posłannictwo Jezusa.
Tytuł „Dziecko Maryi” wskazuje, że Jezus narodził się w rodzinie ludzkiej, jest zatem człowiekiem. Tytuł „Syn Boży” oznacza, że Ojcem Jezusa jest sam Bóg. Jezus posiada więc naturę swego Ojca – Boga. Tytuł „Zbawiciel” podkreśla, że posłannictwem Jezusa jest uwolnienie ludzi z grzechu, który został popełniony przez nieposłuszeństwo Adama i Ewy. To smutne wydarzenie jest opisane w Księdze Rodzaju (zob. 3,1-19). Tytuł „Emmanuel” wskazuje na Boży stosunek do ludzi, i oznacza „Bóg [jest] z nami”. Te cztery istotne przymioty Jezusa musi zawierać każda autentyczna nauka o Nim. Warto je więc powtórzyć. Są to człowieczeństwo, bóstwo, zbawcze posłannictwo i obecność wśród ludzi.
O tym ostatnim przymiocie On sam zapewni swych uczniów przed swym wstąpieniem do nieba. Uczyni to mówiąc: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20).
Dziękujmy dziś Bogu za tak wielki dar w Jezusie. Niech Jego boskość mówi nam o miłości, jaką Bóg ma wobec ludzi. Jego człowieczeństwo zaś o wyniesieniu nas do godności synów Bożych, a zbawcze dzieło niech przypomina nam Boże miłosierdzie. Imię Emmanuel – „Bóg z nami” niech zawsze prowadzi nas do Jezusa obecnego w tabernakulum i niech przypomina, że nigdy nie jesteśmy osamotnieni i opuszczeni przez Boga.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012