Liturgia słowa z poniedziałku: Sdz 2, 11-19; Ps 106 (105), 34-35. 36-37. 39-40. 43ab i 44 (R.: por. 4); Mt 5, 3; Mt 19, 16-22.
(Mt 19, 16-22 – z Biblii Tysiąclecia)
Bogaty młodzieniec
16 A oto zbliżył się do Niego pewien człowiek i zapytał: «Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?» 17 Odpowiedział mu: «Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj przykazania». 18 Zapytał Go: «Które?» Jezus odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, 19 czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego, jak siebie samego!» 20 Odrzekł Mu młodzieniec: «Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?» 21 Jezus mu odpowiedział: «Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!» 22 Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Rozważanie:
„Bądźcie tedy doskonali, tak jak doskonały jest wasz Ojciec Niebieski” (Mt 5,48). Te słowa opisują życie i pragnienie tego, kto chce być uczniem Jezusa. Oznacza to podjęcie ryzyka naśladowania Jezusa i wprowadzania w czyn Jego pouczenia, aby uczynić Boga centrum swego życia, odkrywając Go i uznając za rzeczywisty i największy skarb. Być doskonałym, pójść za Jezusem – to wolny wybór każdego człowieka, który oddaje całe swe istnienie do dyspozycji Bogu.
Dzisiejsza Ewangelia pokazuje to w sposób obrazowy, przedstawiając człowieka, który chce naukę Jezusa uczynić regułą swego życia. Był bogaty w dobra materialne, a chciał stać się bogaty w dobra duchowe. Dotychczasowe jego życie zachowywało równowagę między dobrami materialnymi i życiem religijnym. Jest to widoczne z jego szczerego pytania i odpowiedzi danej Jezusowi. Jezus za szczerość płaci szczerością. Doskonałość to wybór zdecydowany i nieodwołany – to wybór między „być” a „mieć”.
Ile warte jest życie wieczne? Odpowiedź Jezusa brzmi: wszystko, co posiadasz, zarówno z dóbr materialnych, jak i twoich wartości osobistych, czasu i zabiegów. Życie wieczne warte jest nawet utraty życia doczesnego, jak na to wskazał Jezus. Ci, którzy nie są gotowi dokonać zdecydowanego wyboru, opowiedzieć się bez ograniczeń za Jezusem, nie mogą zdobyć wolności i otwartości, jakie wynikają z życia chrześcijańskiego i chrześcijańskiej doskonałości.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012