Liturgia słowa: Iz 1, 10. 16-20; Ps 50 (49), 8-9. 16b-17. 21 i 23 (R.: por. 23b); Ez 18, 31ac; Mt 23, 1-12.
(Mt 23, 1-12 – z Biblii Tysiąclecia)
MOWA JEZUSA PRZECIW UCZONYM W PIŚMIE I FARYZEUSZOM
Ostrzeżenie przed uczonymi w Piśmie
23
1 Wówczas przemówił Jezus do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: 2 «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. 3 Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. 4 Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. 5 Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. 6 Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. 7 Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. 8 Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. 9 Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. 10 Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. 11 Największy z was niech będzie waszym sługą. 12 Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
Rozważanie:
„Największy z was niech będzie waszym sługą”. Dziś w Ewangelii Jezus kieruje do nas właśnie te słowa. W Jego oczach wielkość oznacza służbę. Maryja, Matka Jezusa, była służebnicą, jak sama stwierdziła przy zwiastowaniu. Jezus, Syn Boży, ale jako człowiek wychowany przez Maryję, mówiąc o swym posłannictwie Bożym podkreślał, że nie przyszedł, by Mu służono, lecz „żeby służyć i dać życie swoje na okup za wielu” (Mt 20,28). Zalecał też, by uczniowie Go naśladowali służąc. Na Ostatniej Wieczerzy, po umyciu nóg apostołom, powiedział: „Jeżeli […] Ja, Pan i Nauczyciel wasz, umyłem wam nogi, to czyż wy nie powinniście sobie nawzajem nóg umywać?” (J 13,14). Jezus nigdy nie zalecał swoim uczniom czynienia czegoś, czego sam nie czynił. Świadectwo temu dają wszyscy czterej Ewangeliści. Głównym zatem zadaniem tych, którzy chcą iść za Jezusem jest służba, ponieważ kto zdecydował się być z Jezusem, jest zobowiązany naśladować Go.
Służąc pomocą bliźnim, okazujemy im dobroć i miłość Boga, której samy doświadczamy i którą, za pomocą swoich działań, niejako przekazujemy dalej. Ukazujemy też światu, że jesteśmy dziećmi Bożymi, które swym postępowaniem i życiem dążą do zdobycia, choćby w najmniejszym wymiarze, doskonałości swego Ojca, którym jest sam Bóg. Zalecenie więc Jezusa jest jak najbardziej uzasadnione. Stosujmy je zatem!
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2011