Urodził się 11 czerwca 1944 r. w Lublinie w licznej rodzinie mechanika Zygmunta i Rozalii z Wolińskich. Ochrzczony został w kościele parafialnym Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lublinie 25 czerwca. Wraz z rodziną przeniósł się w 1947 r. do Gdyni (ul. Pomorska 27). Ukończył Szkołę Podstawową nr 12. Uczył się w Zasadniczej Szkole Poligraficznej, następnie w Technikum Przemysłu Poligraficznego dla Pracujących w Gdańsku, gdzie 20 V 1966 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Został technikiem poligrafii (zakres specjalności – typografia). Pracował w Gdyńskiej Drukarni Akcydensowej jako składacz ręczny, następnie jako technik normowania i korektor rewizor w Gdańskich Zakładach Graficznych. 14 września 1968 r. wstąpił do Towarzystwa Chrystusowego; nowicjat odbywał w Ziębicach, lecz w listopadzie tego roku zrezygnował i rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 maja 1974 r. w kościele Najśw. Serca Pana Jezusa w Gdyni z rąk ks. biskupa Zygfryda Kowalskiego.
W duszpasterstwie pracował jako wikariusz w następujących parafiach: Lipusz (1 lipiec 1974-20 czerwiec 1975), Gdynia – par. Najśw. Serca Pana Jezusa (21 czerwiec 1975-19 sierpień 1978), Puck (20 sierpień 1978-11 czerwiec 1979), Działdowo (12 czerwiec 1979-31 sierpień 1980), Skarszewy (1 wrzesień 1980-30 czerwiec 1982), Świecie (1 lipiec 1982-30 czerwiec 1983).
1 lipca 1983 r. biskup chełmiński Marian Przykucki mianował go proboszczem nowo utworzonej parafii Sucha w dekanacie Świecie II. Wybudował tam kościół pw. św. Maksymiliana Kolbego, plebanię i budynek gospodarczy. Zagospodarował plac przykościelny, ułożył chodniki wokół kościoła.
Od Polskiego Towarzystwa Biocenotycznego w Warszawie, otrzymał 14 kwietnia 1984 r. dyplom bioenergoterapeuty, w którym stwierdzono „posiada wrodzone właściwości i przygotowanie do biodiagnozowania oraz oddziaływania energoterapeutycznego we współpracy z lekarzem medycyny”. Skutecznie pomagał cierpiącym, co dokumentują liczne oświadczenia pacjentów zachowane w aktach personalnych. W czasie pobytu w Stanach Zjednoczonych World University Roundtable w Tucson (Arizona) przyznał mu 11 lutego 1985 r. tytuł doktora „The Cultural Doctorate in Therapeutic Philosophy”.
21 marca 1992 r. biskup Marian Przykucki mianował go proboszczem parafii Przemienienia Pańskiego w Gdyni-Cisowie, której jednak nie objął.
1 lipca 1992 r. został proboszczem parafii Narodzenia Najśw. Maryi Panny w Osielsku w dekanacie koronowskim, w którym pełnił obowiązki referenta służby liturgicznej. Zadbał o kościół parafialny, odnowił plebanię, rozpoczął nowe ogrodzenie cmentarza. Kontynuował w Niemczu, rozpoczętą przez poprzednika, budowę kościoła filialnego.
Po rekolekcjach kapłańskich, w których uczestniczył w „Księżówce” w Zakopanem, wrócił do Osielska 26 listopada 1998 r., gdzie zasłabł i stracił przytomność, której nie odzyskał w szpitalu w Bydgoszczy. Zmarł 11 grudnia 1998 r. w wieku 54 lat.
Uroczystości żałobne odbyły się w Osielsku. Eksporcie w dniu 13 grudnia 1998 r. przewodniczył ks. kanonik Henryk Mross z Pelplina z udziałem 24 kapłanów. Słowo Boże wygłosił ojciec duchowny dekanatu ks. prałat Kazimierz Kirstein z Wtelna. Uroczystościom pogrzebowym 14 grudnia 1998 r. przewodniczył dziekan dekanatu koronowskiego ks. kanonik Henryk Pilacki. Ksiądz biskup Piotr Krupa wraz z ks. prałatem Jerzym Ziębą nie dojechali do Osielska z powodu zatoru na trasie do Bydgoszczy. W pogrzebie wzięło udział około 50 księży. Homilię pogrzebową wygłosił ks. kanonik Jan Kulas z Lubichowa. Przy grobie pożegnał zmarłego przedstawiciel parafii Sucha, wójt Gminy Osielsko oraz ks. Wiesław Wojewódzki, proboszcz parafii Liniewo. Zebranym parafianom i kapłanom podziękował ks. dziekan Henryk Pilacki.
Doczesne szczątki ks. proboszcza Witolda Rejmaka spoczęły na cmentarzu przy kościele.
Niech odpoczywa w pokoju.
ks. Henryk Mross
„Pielgrzym” 1999, nr 1 (237), s. 21
