Drodzy Rodzice, dojrzewamy w wierze i stajemy się uczniami Chrystusa. Temu służy nasza roczna katecheza dla dorosłych przed I Komunią. Mówcie sobie: chcemy, powinniśmy doprowadzić dziecko do dojrzałości w wierze i ukształtować w nim ucznia Jezusa. Parafia chce wam w tym pomagać.
W rodzinie dbacie o to, aby dziecko było zdrowe, ubrane, najedzone, bezpieczne, kochane; ale i rozbudzacie w nim potrzeby duchowe i religijne, pokazując jak przeżywać obecność i bliskość wszechmocnego Boga, jak oddawać Mu cześć i Go wielbić.
Pragniecie kształcić nawyki i motywy u swego dziecka, aby chciało być dobre, chętnie i codziennie pamiętało o Bogu, dziękowało Mu, przepraszało, żałowało, prosiło.
Zachowujcie obyczaje roku kościelnego, uczestnicząc w niedzielnej i świątecznej Eucharystii, spowiadając się co najmniej raz w roku, zachowując dni pokuty w piątki całego roku i w dniach całego Wielkiego Postu, nie tańcząc publicznie ani na dyskotece, uwzględniając taki styl, mówiąc o tym w szkole, skoro wszystkie prawie dzieci są ochrzczone; zachowując w rodzinie piątkowy post zwykły bez mięsnych potraw od 15. roku życia; post ścisły bez mięsa, jedząc mniej, od 18. do 60. roku życia dwa razy – w Środę Popielcową i w Wielki Piątek; specjalny post eucharystyczny – od dnia przyjęcia I Komunii – nie jedząc i nie pijąc godzinę przed przyjęciem Komunii św. (nie dotyczy lekarstw).
Na pewno chcecie, Drodzy Rodzice, aby Wasze dziecko zachowywało przykazania według takiej kolejności: najpierw nowe i własne przykazanie Jezusa o miłości (w Nowym Testamencie), potem 2 przykazania miłości (w St. Testamencie), które uznał Jezus za największe w Nowym Testamencie, 10 przykazań Bożych w St. Testamencie, które potwierdził Jezus w Nowym Testamencie, zachęty i rady ewangeliczne Jezusa (najczęściej zaczynające się „jeżeli… jeżeli chcesz być doskonały…”), 5 przykazań kościelnych; wskazania katolickiej nauki społecznej o pierwszeństwie osoby ludzkiej i dobra wspólnego, o zasadzie równoczesnej sprawiedliwości i miłości, o wojnie i pokoju, o zdrowych relacjach w pracy i między ludźmi, o ochronie życia od poczęcia do naturalnej śmierci, o ważności małżeństwa i rodziny, którym mają służyć inni (w tym państwo) wg zasady pomocniczości, o wolności religijnej i sumienia itp., wreszcie stanowisko Kościoła wobec wszystkich innych dyskutowanych problemów współczesnego świata.
W sakramencie małżeństwa zapewnialiście, Drodzy Rodzice, że będziecie swe dziecko wychowywać po katolicku. A prosząc o chrzest dziecka to potwierdziliście, zobowiązując się, że wychowacie dziecko tak, aby miłowało Boga i bliźniego, jak nauczał Jezus Chrystus, deklarując wyrzekanie się grzechu, wszystkiego, co do niego prowadzi, i szatana, wyznając też, że wierzycie w Boga Ojca Stworzyciela i w Syna Jego Zbawiciela Jezusa, i w Ducha Świętego… Dzieci w Wigilię Wielkanocy będą uczestniczyć w odnawianiu przyrzeczeń chrztu. Najkrócej: w naszych wyborach i w życiu stajemy zawsze obok Jezusa. Król świata, Ukrzyżowany Jezus rozciąga siebie nad całą planetą i nad nami, jest naszym Zbawicielem.
ks. Franciszek Kamecki
„Pielgrzym” 2009, nr 22 (520), s. 23
