Zwyczaj składania sobie życzeń jest bardzo stary. Niegdyś do winszowania przykładano wielką wagę, w okresie świątecznym zajmowali się tym głównie kolędnicy. Okres dwunastu dni – od Bożego Narodzenia do Trzech Króli – był w naszej kulturze nazywany „szczodrymi godami”, a to dlatego, że gdy kolędnicy składali życzenia – niekiedy w formie śpiewanej – byli za to szczodrze obdarowywani.
„Kto z Bogiem roku nie skończy, z Bogiem nie zacznie” – to powiedzenie związane z okresem noworocznym. Dlatego w Sylwestra należało koniecznie pójść do kościoła jeszcze przed uroczystą kolacją, czyli nie o północy. W gronie rodziny, sąsiadów i znajomych składano sobie życzenia. Jeśli pierwszy winszował sąsiad, wypadało zaprosić go następnego dnia na noworoczny obiad. Kolejność życzeń nie była przypadkowa: dzieci składały życzenia rodzicom, kawalerowie – pannom, panowie – sługom, bogaci – ubogim.
Pora więc na moje życzenia na Nowy Rok. (…)
Adam Hlebowicz
Więcej przeczytasz w 1. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [8 i 15 stycznia 2023 R. XXXIV Nr 1 (864)]
Dwutygodnik „Pielgrzym” można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
UWAGA!
Czasopismo do nabycia także w wersji elektronicznej (PDF)!
