„Łapacze dusz ludzkich” – tak nazywano pewną grupę misjonarzy, którzy wykazywali się w swojej działalności nie tylko gorliwością, ale nade wszystko skutecznością. Polskim najbardziej znanym duszochwatem jest Andrzej Bobola – jezuita, misjonarz, męczennik i święty. Słynął jako dobry kaznodzieja, któremu udawało się pozyskać dla wiary katolickiej wielu ludzi innego wyznania, głównie prawosławia. Za to spotkała go męczeńska śmierć. Potrafił na różne sposoby przyciągać do wiary w Boga, czyli łapać dusze, długo po swoim odejściu.
Gdy wydawało się, że pamięć o nim zaczyna powoli zanikać, w 1702 r. w kościele jezuickim w Pińsku na Polesiu odnaleziono jego trumnę. Według przekazów Bobola miał się ukazać we śnie ówczesnemu rektorowi świątyni i wskazać dokładne miejsce przechowywania trumny. Mimo upływu półwiecza ciało jego znajdowało się w doskonałym stanie. Sto lat później na prośbę generała jezuitów, w obawie przed profanacją, trumnę Andrzeja Boboli przeniesiono do Połocka. W 1853 r. polski jezuita został ogłoszony błogosławionym. (…)
Adam Hlebowicz
Więcej przeczytasz w 25. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [8 i 15 grudnia 2024 R. XXXV Nr 25 (914)], str. 5.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
