Powtarzam w domu i wśród przyjaciół: „Przecież jeszcze Bóg w niebie, góry stoją, a my jeszcze żywi”. Co z tego, że świat w kryzysie, a Kościół w obliczu zagrożeń i własnych słabości. Nie wyminiemy tego żadnym objazdem. To trzeba przeżyć. Kościołowi doby kryzysu, doby nadziei synodalnej potrzebna jest świadomość zakorzenienia w ludzie Bożym – nie na darmo kapłan po namaszczeniu dzieci krzyżmem przypomina, że to sam Bóg włącza je we wspólnotę.
Trudny czas ta jesień 2024, trudny dla każdej i każdego, dla rodzin, dla szkół i parafii, dla przedsiębiorstw, samorządów i kraju. Świat w kryzysie. Kościół w obliczu zagrożeń i własnych słabości. Nie wyminiemy tego żadnym objazdem, nie zapadniemy w zimowy sen na przeczekanie. Trzeba to przeżyć. Powtarzam w domu i wśród przyjaciół: „ Przecież jeszcze Bóg w niebie, góry stoją, a my jeszcze żywi”.
W warszawskim kościele ojców dominikanów na Służewie byliśmy na chrzcielnej mszy. Po obrzędzie sakramentu celebrans wezwał rodziców: „Pokażcie wszystkim swoje dzieci!”. Maluchy w mocnych rękach rodziców przez moment spoglądały z góry na wiernych. A wierni bili brawo i czuło się, że wieje nam nad głowami wicher Bożej nadziei. (…)
Piotr Wojciechowski
Więcej przeczytasz w 25. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [8 i 15 grudnia 2024 R. XXXV Nr 25 (914)], str. 4.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
