Dotychczas przy produkcji materiałów wodoodpornych wzorowano się na liściach lotosu. Prof. Kripa Varanasi i jego zespół odkryli, że krople wody trafiają na powierzchnię równomiernie, a następnie rozkładają się symetrycznie, przez co pozostają w kontakcie z materiałem przez dłuższy czas niż w przypadku kropel, które dotykają nierównomiernej powierzchni. Dlatego naukowcy opracowali nowy materiał z niewielkimi grzbietami, co powoduje, że kropla odbija się od niego o 40 proc. szybciej. Tak jak w przypadku wielu innych odkryć, metoda ta jest rozwiązaniem zaczerpniętym z natury. Jak twierdzą autorzy badań, zarówno motyle, jak i nasturcja większa posiadają wiele superhydrofobowych grzbietów lub żył w podobnej skali co opracowany materiał. Prof. Varanasi twierdzi, że nowy materiał jest najbardziej superhydrofobowy, jaki kiedykolwiek powstał. Według uczonych metoda ta może zostać wykorzystana do produkcji wodoodpornej odzieży, namiotów czy sprzętu sportowego. Może nawet pomóc zapobiegać oblodzeniu skrzydeł samolotu. Wzory te mogą być zastosowane w metalach, tkaninach lub w ceramice.
Karolina Nowopolska
„Pielgrzym” [14 i 21 maja 2023 R. XXXIV Nr 10 (873)], str. 35
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
