Wiara w „świętych obcowanie” jest przypomnieniem, że jesteśmy w drodze do Ojca, że nasza „ojczyzna jest w niebie” (Ef 3,20), że nigdy nie jest za późno na przebaczenie i okazanie miłości.
Wiosną 1939 roku pewien młody człowiek wyraził swój żal nagromadzony w sercu przez dziesięć długich lat od śmierci matki: Nad Twoją białą mogiłą, / od lat tylu już zamkniętą / – jakby w górę coś wznosiło – / coś, tak jak śmierć niepojęte.
Co może równać się ze śmiercią, a nawet ją przerastać, podrywając ludzkie serce w górę? Pisze autor biblijnej Pieśni nad Pieśniami, że „jak śmierć potężna jest miłość” (Pnp 8,6), a cały Nowy Testament, skupiony na osobie i życiu Jezusa z Nazaretu, zdaje się dopowiadać coś bardzo ważnego. (…)
ks. SŁAWOMIR KUNKA