Dlaczego w tym dniu zaprasza się małżonków do odnowienia przyrzeczeń małżeńskich?
Święto Świętej Rodziny po raz pierwszy ustanowił dla swojej diecezji Québec pochodzący z Francji św. Franciszek Montmorency Laval w 1684 r., który uzyskał odpowiednie zezwolenia papieża. W 1890 r., na prośbę arcybiskupa Florencji, papież Leon XIII zaaprobował „kult czci zwrócony ku Świętej Rodzinie” w wybranych diecezjach włoskich. Decyzją papieża Benedykta XV w 1921 r. święto zaczęto obchodzić w całym Kościele.
Podczas 380. Zebrania Planarnego Konferencji Episkopatu Polski w 2019 r. w Płocku, biskupi zaproponowali, aby Święto Świętej Rodziny było dniem modlitw o świętość małżeństwa i rodzin oraz dniem odnowienia przyrzeczeń małżeńskich.
Kościół katolicki czerpie zwyczaj odnowienia przyrzeczeń małżeńskich od hebrajskiego jubileuszu. Pojęcie jubileusz, a więc wspomnienie konkretnej daty, wiąże się z Żydami, którzy od czasów starożytnych, co 50 lat obchodzili jubileusze. Stąd Kościół katolicki zaczerpnął tę tradycję, np. Jubileusz Roku Świętego.
Jubileusz polega na przebaczeniu, na odpuszczeniu grzechów, na możliwości odnowienia więzi z Bogiem i bliźnimi. Stąd w sposób szczególny, jubileusz małżeństwa jest okazją do tego, by sobie przebaczyć, odnowić więź ze współmałżonkiem. Dokonuje się to przed Bogiem, w podobnej formie jak złożona przed laty przysięga małżeńska; jest to ponowna deklaracja, odnowienie złożonej raz, na zawsze przysięgi małżeńskiej.
Teksty liturgii odnowienia ślubowania mówią o tym, że to Pan Bóg umacnia wolę i wspiera małżonków, by jeszcze piękniej, jeszcze doskonalej mogli wypełnić ślub małżeński i przyrzeczenie, które sobie złożyli. Wszystkie te teksty przepojone są dziękczynieniem za dotychczasowe łaski oraz prośbą o umocnienie woli i wspieranie w łasce wierności.
