Starsze pokolenie mawiało, że człowieka poznaje się nie po tym, co mówi, ale po tym, co robi. Ta prawda odnosi się zarówno do czynów moralnie dobrych, jak i złych. Głębsza analiza tego powiedzenia pokazuje, że czyn ludzki to jedno, ale przyczyna czy źródło danego zachowania są często najważniejsze.
Widzimy czyn zewnętrzny, ale nie pytamy, dlaczego ktoś postąpił tak, a nie inaczej. Mamy tendencję do krytyki drugiego człowieka, widząc jego złe zachowanie, ale nie bierzemy pod uwagę, że może wynikać ono z jego rozmaitych stanów psychicznych, trudnej sytuacji życiowej czy wydarzenia traumatycznego, które przeżywa w taki, a nie inny sposób. Mówi się, że aby zrozumieć drugiego człowieka trzeba „wejść w jego buty”. To prawda, ponieważ widząc jego doświadczenie życiowe i rozmaite wydarzenia, zrozumiemy jego zachowanie i reakcje. Zastanówmy się więc, jaki jest związek działania ludzkiego z okolicznościami, np. ze stanem psychicznym i emocjonalnym człowieka. To pozwoli nam uniknąć powierzchowności oceny i spojrzeć na człowieka roztropnie i obiektywnie. (…)
ks. Wojciech Gliniecki
Więcej przeczytasz w 1. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [5 i 12 stycznia 2025 R. XXXVI Nr 1 (916)], str. 18-19.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
