„Żył kiedyś bardzo smutny król, który miał służącego, człowieka niezwykle szczęśliwego. – Sługo – spytał pewnego dnia król – jaka jest tajemnica twojej wesołości? – Nie mam żadnej tajemnicy. Nie mam po prostu powodu, by być smutnym. Jestem szczęśliwy, mogąc ci służyć. Żyję z żoną w domu, który mi przydzielono. Mam żywność i odzież, a i trochę monet napiwku, od czasu do czasu”.
„Król wezwał najmędrszego ze swych doradców:
– Chcę poznać tajemnicę szczęścia mego służącego.
– Nie możesz zrozumieć tajemnicy jego szczęścia. Możesz jedynie to szczęście przywłaszczyć sobie, jeśli tego chcesz.
– Jak?
– Wprowadzę twego sługę w krąg dziewięćdziesięciu dziewięciu.
– Co to znaczy?
– Zrób to, co ci powiem.
Idąc za wskazówkami doradcy, król przygotował sakiewkę zawierającą dziewięćdziesiąt dziewięć złotych monet i dał ją swemu słudze z poleceniem:
– Ten skarb należy do ciebie. Korzystaj z niego, ale nie mów nikomu, od kogo go dostałeś.
Sługa nigdy nie widział tylu pieniędzy i podniecony zaczął je przeliczać: – Dwadzieścia, trzydzieści, czterdzieści, sześćdziesiąt… dziewięćdziesiąt dziewięć! (…)
Anna Maria Kolberg OV
Więcej przeczytasz w 3. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [4 i 11 lutego 2024 R. XXXV Nr 3 (892)], str. 17.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
