II NIEDZIELA ADWENTU i III NIEDZIELA ADWENTU
II NIEDZIELA ADWENTU
Rinna(h) i chara – o radosnym czasie oczekiwania
Bo tak określamy okres adwentu
Słowo „radość” – hebr. rinna(h) – pojawia się kilkakrotnie w Psalmie 126 (w ww. 2.5.6). Co ciekawe, rzeczownik ten wyrażać może zarówno okrzyk radości, jak i lamentu. Kontekst, a konkretnie słowa o tym, że Bóg odmienił los Syjonu i pozwolił Izraelitom powrócić z wygnania babilońskiego, każe widzieć w naszym tekście to pierwsze znaczenie. Powrót ten zapowiadał swym rodakom już Baruch, który zachęcał ich, by porzucili „szatę smutku i utrapienia swego” (Ba 5,1), a przywdziali szaty chwały. A gdy już to uczynią, sam Pan przygotuje drogę swemu ludowi, zniżając wysokie góry i zasypując doły. Po tak przygotowanym szlaku naród wybrany będzie mógł w chwale powrócić do swej ojczyzny. Inny prorok, Izajasz, którego cytuje ewangelista Łukasz, pisze odwrotnie: to ludzie mają Bogu przygotować drogę, aby Ten mógł nią przejść i okazać wszystkim narodom, a więc również poganom, zbawienie (por. Łk 3,4–6). Św. Paweł działał wśród tych ludzi i widział, jak wielkie dzieła uczynił przez nich Pan, dlatego z radością (gr. chara; Flp 1,4) dziękował Mu za ich udział w poznaniu i głoszeniu Ewangelii. My również możemy korzystać z dobrodziejstw tej Ewangelii i ze zbawienia, jakie Pan chce nam okazać. On pragnie nas wyzwolić z niewoli grzechu, dlatego szuka drogi do naszych serc. Pomóżmy Mu, prostując nieraz pokręcone ścieżki naszego życia! A On (i tylko On) przyniesie nam radość. I nie chodzi tu tylko o radość z przeżywania kolejnych świąt Bożego Narodzenia, lecz o radość prawdziwego, duchowego spotkania z Nim.
III NIEDZIELA ADWENTU
Leb i kardia – o uczuciach i o myśleniu
Czyli o ludzkim sercu w dwóch znaczeniach
Kiedy mówimy o sercu, zazwyczaj mamy na myśli uczucia. W Biblii natomiast serce częściej postrzegano jako ośrodek myślenia i rozumowania. Termin „serce” w tych dwóch znaczeniach pojawia się w czytaniach dzisiejszej niedzieli – Niedzieli Radości. Pozytywne emocje wyraża zapowiedź w Księdze Sofoniasza: „Ciesz się i wesel z całego serca [hebr. leb], Córo Jeruzalem” (So 3,14) – zachęca swych rodaków prorok, obiecując królowanie Boga w Izraelu w czasach ery mesjańskiej. Ogromna radość wybrzmiewa również z wypowiedzi proroka Izajasza umieszczonej jako psalm responsoryjny. Z kolei serce kojarzone z procesem myślenia pojawia się w Ewangelii. W przekazie św. Łukasza o Janie Chrzcicielu czytamy o rozważaniu ludzi na temat jego tożsamości: „wszyscy snuli domysły w swych sercach [gr. kardia w l. poj.] co do Jana, czy nie jest Mesjaszem” (Łk 3,15). Z kolei w drugim czytaniu wydaje się, że rzeczownik „serce” przyjmuje oba znaczenia. Pojawia się w zestawieniu z rzeczownikiem „umysł”, a jednak wymieniony jest jako odrębny w stosunku do umysłu (por. Flp 4,7). Powyższe spostrzeżenia prowadzą nas do wniosku, że warto zaangażować własne serca w obu kontekstach. Z jednej strony zbliżające się święta Bożego Narodzenia wywołają w wielu z nas pozytywne emocje, z drugiej zaś winny stać się przedmiotem refleksji. Warto zadać sobie kilka ważnych pytań na temat sensu przeżywanych uroczystości oraz zastanowić się w sercu, kim dla nas jest Ten, którego narodziny będziemy po raz kolejny w swym życiu obchodzić.
Więcej przeczytasz w 25. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [8 i 15 grudnia 2024 R. XXXV Nr 25 (914)], str. 6-7.
Fot. Pixabay.com
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
