Diakonat jako powołanie i urząd był obecny w Kościele od jego początków. Wystarczy otworzyć Nowy Testament, aby się o tym przekonać.
Św. Paweł, charakteryzując sylwetkę diakona, pisze: „Diakonami winni być ludzie godni, w mowie nieobłudni, nie nadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, [lecz] utrzymujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu. I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu. (…) Diakoni niech będą mężami jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami”. (1 Tym 3,8–10, 12).
Rozkwit diakonatu w Kościele przypada na okres od końca V wieku, dlatego też w tym czasie spotykamy częste odniesienia do tego powołania u wielu pisarzy wczesnochrześcijańskich. O powołaniu, tożsamości oraz miejscu diakonów we wspólnocie wiernych pisali między innymi: Klemens Aleksandryjski, Orygenes, Cyprian, Efrem Syryjski, Hieronim czy Jan Chryzostom. (…)
dk. Waldemar Rozynkowski
Więcej przeczytasz w 16. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [7 i 14 sierpnia 2022 R. XXXIII Nr 16 (853)]
Numer 16/2022 dwutygodnika „Pielgrzym” w wersji tradycyjnej (papierowej) można zakupić TUTAJ.
UWAGA – NOWOŚĆ!
Numer 16/2022 dwutygodnika „Pielgrzym” w wersji elektronicznej (PDF) można zakupić TUTAJ.
