Ziarno Słowa – ks. Wojciech Kardyś - 26 czerwca 2020

XIII i XIV NIEDZIELA ZWYKŁA

REKLAMA

XIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Dlaczego należy przyjmować Bożych posłańców?
Mamy to czynić bezinteresownie czy też liczyć na jakąś nagrodę?

We wskazaniach danych apostołom Jezus powiedział: „Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma” (Mt 10,41). „Kubek świeżej wody do picia” (Mt 10,42) – to symboliczne określenie choćby minimalnej pomocy, jakiej ludzie mogą i powinni udzielać uczniom Pana. Otwarte serce Elizeuszowi okazała pewna mieszkanka miejscowości Szunem. Nie tylko przygotowywała mu posiłki, ale nawet urządziła dla niego pokój. Prorok odwdzięczył się za tę gościnność i uprosił u Boga upragnionego syna dla dotąd bezdzietnej kobiety (por. 2 Krl 4,8–16). W czasach, kiedy wielu ludzi prześladowało proroków i nie chciało ich słuchać, szunemitka postanowiła Elizeusza (mówiąc językiem dzisiejszej Ewangelii) „przyjąć” i otrzymała od Wszechmogącego nagrodę. Sprawdziła się zasada wypowiedziana przez Pana, a przywołana wyżej – w pierwszym zdaniu. Przyjmując uczniów Jezusa, ludzie powinni mieć świadomość, że przyjmują Jego samego (por. Mt 10,40). A czyniąc to, mogą liczyć na nagrodę (oczywiście mimo bezinteresownej motywacji). Tą nagrodą jest przede wszystkim życie wieczne. Św. Paweł przekonuje: „wierzymy, że z Nim [tj. z Chrystusem] żyć będziemy” (Rz 6,8). A wszystko to jest przejawem łaskawości Boga, którą opiewa psalmista (por. Ps 89,2). Ta zasada przekłada się również na nasze relacje z innymi ludźmi, to znaczy pomagając bliźniemu w potrzebie, sami możemy liczyć na pomoc od Najwyższego. Nie to jednak powinno nas motywować, lecz czyste intencje wynikające z chrześcijańskiego miłosierdzia.

XIV NIEDZIELA ZWYKŁA
W jaki sposób Bóg przynosi pokój?
Czy jest on możliwy do osiągnięcia mimo wojen i sporów?

Prorok Zachariasz przywołał słowa Boga, który zapowiedział przybycie pokornego Króla, który „pokój ludom obwieści” (Za 9,10). Kilka wieków później wypełniły się słowa proroctwa, kiedy to w Izraelu przyszedł na świat oczekiwany Mesjasz, Jezus z Nazaretu. W dzisiejszym fragmencie Ewangelii słyszymy słowa Jego zachęty: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28), i zapewnia: „znajdziecie ukojenie dla dusz waszych” (Mt 11,29). I chociaż nie pojawia się tu termin „pokój”, to czymże innym jest ukojenie, czyli wewnętrzne uspokojenie się i wyciszenie, jeśli nie pokojem? – pokojem ducha, bo świat wokół może być niespokojny. Można osiągnąć nie tylko wspomniany wyżej „pokój ducha”, ale także „pokój Ducha”, jeśli zawierzywszy Chrystusowi, człowiek otworzy swe serce na działanie Ducha Świętego. Św. Paweł wprost ukazuje alternatywę: „jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha zadawać będziecie śmierć popędom ciała – będziecie żyli” (Rz 8,13). Nie tylko zatem pokój doczesny, ale również ten wieczny jest możliwy do osiągnięcia dzięki Duchowi Pana. Psalmista nazywa Boga Królem i mówi o chwale Jego królestwa (por. Ps 145,1.11.13), a jest to królestwo pokoju. Na zewnątrz może trwać burza wojen i konfliktów zbrojnych, kłótni i waśni, nienawiści i strachu. Pomimo tych wszystkich doświadczeń człowiek jest w stanie osiągnąć tu, na ziemi, pokój ducha, a w przyszłości zamieszkać w niebiańskim królestwie pokoju.