Stygmatyczka, matka dziewięciorga dzieci, cierpliwa i wyrozumiała żona, pątnik – przez kilka stuleci Dorota z Mątowów Wielkich znana była jedynie w wąskim kręgu, głównie niemieckich katolików. Choć urodziła się w XIV wieku, beatyfikowana została dopiero w 1976 roku. Od kilkunastu lat można zauważyć wyraźny wzrost jej kultu.
Pozornie wiele praktyk duchowych i umartwień Doroty jest dzisiaj kompletnie niezrozumiałych. Modlili się u jej grobu król Władysław Jagiełło i kardynał Joseph Ratzinger. Była inspiracją twórczą dla tak różnych pisarzy, jak Adam Mickiewicz i Günter Grass. Na czym polega fenomen tej świętej kobiety, mimo upływu całych stuleci, że nadal potrafi pobudzać wyobraźnię i duchowość współczesnych ludzi?
Pomorze, Gdańsk i mąż Adalbert
Urodziła się w 1347 roku w rodzinie zamożnych rolników w Mątowach Wielkich, kilkanaście kilometrów od głównej siedziby zakonu krzyżackiego znajdującego się w Malborku. Ojciec był Holendrem z pochodzenia, matka, co bardzo prawdopodobne, Polką. W domu mówiono jednak na co dzień po niemiecku. (…)