Liturgia słowa: Oz 14,2-10; Ps 81 (80), 6c-8a. 8b-9. 10-11b. 14 i 17 (R.: por. 11 i 9a); Mt 4,17; Mk 12,28b-34.
(Mk 12,28b-34 – z Biblii Tysiąclecia)
Największe przykazanie
28 Zbliżył się także jeden z uczonych w Piśmie, który im się przysłuchiwał, gdy rozprawiali ze sobą. Widząc, że Jezus dobrze im odpowiedział, zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?» 29 Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden. 30 Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. 31 Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych». 32 Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. 33 Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary». 34 Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.
Rozważanie:
Życie zgodnie z prawdziwą religią jest o wiele prostsze, niż nierzadko się wydaje, niż często sądzimy. Ukazuje to Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówiąc, że Bóg nie może być tylko przedmiotem filozoficznych dociekań. Jest On bowiem przede wszystkim Osobą, którą trzeba kochać.
Po wielu intrygach i złośliwych pytaniach starszych i uczonych w Piśmie, stwierdzenie Jezusa, że jeden z nich, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia, jest „niedaleko […] od królestwa Bożego”, ma wielką wymowę.
Ci, którzy słuchali Jezusa lub czytali Ewangelię św. Marka, mogli łatwo poznać szczerość i uczciwość uczonego w Piśmie, i zaakceptować stwierdzenie Jezusa. On odpowiada na pytanie uczonego, cytując schemat modlitwy, którą każdy Żyd odmawiał dwa razy dziennie: „Słuchaj Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jeden”. Ponieważ Bóg jest jeden, Jezus wyciąga wniosek, że cały człowiek – tj. serce, dusza, myśl i siła – powinien kochać Boga. Jezus dodaje jednak także drugie przykazanie, które brzmi: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. W rzeczywistości więc łączy te dwa najważniejsze przykazania w jedno.
Uczony w Piśmie usłyszał w odpowiedzi Jezusa więcej niż On powiedział. Odczytał Jego słowa szerzej – odniósł je do własnego życia. Wsłuchał się w echo słów proroka, który oznajmił, że miłości, nie ofiary, Bóg pragnie od narodu (zob. Oz 6,6). Ja też powinienem czytać słowa Jezusa jak najszerzej. Powinienem więc pytać: A czego On pragnie ode mnie?
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2013